Helvítis væl alltaf í þessum kalli Hólmgeir Baldursson skrifar 2. janúar 2025 16:01 Ég er ekki feiminn við að tjá skoðanir mínar á opinberum vettvangi eins og með greinarskrifum í Moggann sem enginn nennir að lesa og hér á Vísi sem er ágætis vettvangur fyrir „viðskiptatengda“ umræðu, enda les enginn facebook vinur minn neitt eða lækar, sem ekki tengist fjölskyldu og ferðalögum. En, mér er umhugað að vita hvers vegna Ríkið sem er alltaf að mæra sig af því að styrkja einkarekna fjölmiðla setur alltaf e.k. fyrirvara um að „þessi eða hinn“ sé útilokaður því ég sæki um allt sem auglýst er en fæ alltaf sama svarið „close but no cigar“. Hagsmunatengsl? Það er ekki eins og maður sé formaður grátkórsins í fullu starfi. Ég er búinn að borga fyrir þessar talsetningar og íslenskan texta og þegar ég sá auglýstan styrk um að „fá smotterí til baka“ sótti ég að sjálfsögðu um, enda er þetta gert af áhugamennsku þar sem ég er hættur að vinna, enda lúinn gamall veikur kall. En reglugerð Ráðherra tekur bara til „áskriftarmiðils“ ekki opins miðils. Svo ég bara áframsendi erindið til Umboðsmanns Alþingis og óska eftir því að hann skilgreini hvað það er sem nákvæmlega stendur út af borðinu þegar kemur að styrkveitingum Menningarmálaráðuneytisins gagnvart ljósvakamiðlum þessa lands, því áskrift sem slík getur klárlega verið án endurgjalds, það vita það allir með gáfnafar yfir reiðhjólaslöngu, en við sjáum bara til. Eftir stendur, ég væli þangað til einhver hlustar, því miður er það bara svo að þetta er svo sérhæfður vettvangur að mjög margir bara skilja ekki röflið í þessum kalli sem sífellt er að væla yfir því hvað allir eru vondir við hann. En, það er bara ekki þannig. Ég er reiður gamall kall fyrir hönd einkaframtaksins sem stígur á stokk, stofnar ljósvakamiðil í ókeypis línulegri dreifingu, setur svo upp kostnaðarsöm öpp því iptv dreifing fjarskiptafyrirtækjanna er að mínu mati næstum úrelt og ég fæ bara miklu meira fyrir tæpar 8 milljónir á ári í að efla eigin dreifingu en að moka undir rassinn á keppinautum mínum og auðvitað gremst manni að þegar loksins auglýstur styrkur sem stendur fyrir því að klappa manni á bakið með því að „endurgreiða“ manni áður útlagðan kostnað fyrir það eitt að skemmta börnum þessa lands sem kannski eiga ekki foreldra sem kannski geta ekki eða vilja borga áskriftargjöld og þá er ég ekki að tala um barnaefnið á Rúv, það er nóg til að æra óstöðugan með 5 milljarða framlag Ríkisins á hverju ári. Og af hverju vælir þá ekki þessi gamli reiði kall út auglýsingar á stöðinni sinni? Ég skal svara því efnislega, auglýsingamarkaðurinn á Íslandi er nokkuð sérhæfður miðað við löndin í kringum okkur. Þegar ég fyrst lét það boð út í „auglýsingakosmósið“ í fyrra, þá fékk ég sömu svörin frá öllum: Sannaðu þig fyrst! Og hey, ég gerði það bara einfaldlega með að láta verkin tala. Skjár 1 fékk rúmlega 60.000 áhorf í desember og stendur því í nákvæmlega 297.731 áhorfi á árinu 2024. Geri aðrir betur og kannski er bara eitthvað að marka gamla reiða kallinn sem getur allavega klappað sér á bakið eftir að hafa tekið slaginn og unnið, enda eini einstaklingurinn sem stendur í því að bjóða landsmönnum opið og ókeypis línulegt sjónvarp án styrkja... Höfundur er stofnandi og eini eigandis Skjá 1. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Fjölmiðlar Ríkisútvarpið Mest lesið Guðbjörg verður áfram gul Reynir Traustason Skoðun Umbúðir, innihald og hægfara tilfærsla kirkjunnar Hilmar Kristinsson Skoðun Hinir „hræðilegu“ popúlistaflokkar Einar G. Harðarson Skoðun Stingum af Einar Guðnason Skoðun Netverslun með áfengi og velferð barna okkar Ingibjörg Isaksen Skoðun Jólapartýi aflýst Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun Við gerum það sem við sögðumst ætla að gera Jóhann Páll Jóhannsson Skoðun Kvennaár og hvað svo? Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Hafnarfjörður í mikilli sókn Orri Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Netverslun með áfengi og velferð barna okkar Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Við gerum það sem við sögðumst ætla að gera Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Stingum af Einar Guðnason skrifar Skoðun Guðbjörg verður áfram gul Reynir Traustason skrifar Skoðun Kvennaár og hvað svo? Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Hinir „hræðilegu“ popúlistaflokkar Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Hafnarfjörður í mikilli sókn Orri Björnsson skrifar Skoðun Jólapartýi aflýst Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Umbúðir, innihald og hægfara tilfærsla kirkjunnar Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Hættuleg þöggunarpólitík: Hvernig hræðsla og sundrung skaða framtíð Íslands Nichole Leigh Mosty skrifar Skoðun Jólareglugerð heilbrigðisráðherra veldur usla Alma Ýr Ingólfsdóttir,Telma Sigtryggsdóttir,Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar Skoðun Verðmæti dýra fyrir jörðina er ekki mælanlegt í krónum Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Staða eldri borgara á Íslandi í árslok 2025 Björn Snæbjörnsson skrifar Skoðun Landhelgisgæslan er óábyrg Vilhelm Jónsson skrifar Skoðun Nýtt ár, nýr veruleiki, nýtt samtal Kristinn Árni Hróbjartsson skrifar Skoðun Kolefnissporið mitt Jón Fannar Árnason skrifar Skoðun Fullkomlega afgreitt þjóðaratkvæði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Á atvinnuvegaráðherra von á kraftaverki? Björn Ólafsson skrifar Skoðun ESB: Penninn og sverðið, aðgangur og yfirráð Helgi Hrafn Gunnarsson skrifar Skoðun Aftur um Fjarðarheiðargöng Stefán Ómar Stefánsson van Hagen skrifar Skoðun Hitamál - Saga loftslagsins Höskuldur Búi Jónsson skrifar Skoðun Von, hugrekki og virðing við lok lífs Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Hverjum þjónar kerfið? Erna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Vínsalarnir og vitorðsmenn þeirra Ögmundur Jónasson skrifar Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun RÚV: Þú skalt ekki önnur útvörp hafa! Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Áramótaannáll 2025 Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Vonin sem sneri ekki aftur Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Ljósadýrð loftin gyllir Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Sjá meira
Ég er ekki feiminn við að tjá skoðanir mínar á opinberum vettvangi eins og með greinarskrifum í Moggann sem enginn nennir að lesa og hér á Vísi sem er ágætis vettvangur fyrir „viðskiptatengda“ umræðu, enda les enginn facebook vinur minn neitt eða lækar, sem ekki tengist fjölskyldu og ferðalögum. En, mér er umhugað að vita hvers vegna Ríkið sem er alltaf að mæra sig af því að styrkja einkarekna fjölmiðla setur alltaf e.k. fyrirvara um að „þessi eða hinn“ sé útilokaður því ég sæki um allt sem auglýst er en fæ alltaf sama svarið „close but no cigar“. Hagsmunatengsl? Það er ekki eins og maður sé formaður grátkórsins í fullu starfi. Ég er búinn að borga fyrir þessar talsetningar og íslenskan texta og þegar ég sá auglýstan styrk um að „fá smotterí til baka“ sótti ég að sjálfsögðu um, enda er þetta gert af áhugamennsku þar sem ég er hættur að vinna, enda lúinn gamall veikur kall. En reglugerð Ráðherra tekur bara til „áskriftarmiðils“ ekki opins miðils. Svo ég bara áframsendi erindið til Umboðsmanns Alþingis og óska eftir því að hann skilgreini hvað það er sem nákvæmlega stendur út af borðinu þegar kemur að styrkveitingum Menningarmálaráðuneytisins gagnvart ljósvakamiðlum þessa lands, því áskrift sem slík getur klárlega verið án endurgjalds, það vita það allir með gáfnafar yfir reiðhjólaslöngu, en við sjáum bara til. Eftir stendur, ég væli þangað til einhver hlustar, því miður er það bara svo að þetta er svo sérhæfður vettvangur að mjög margir bara skilja ekki röflið í þessum kalli sem sífellt er að væla yfir því hvað allir eru vondir við hann. En, það er bara ekki þannig. Ég er reiður gamall kall fyrir hönd einkaframtaksins sem stígur á stokk, stofnar ljósvakamiðil í ókeypis línulegri dreifingu, setur svo upp kostnaðarsöm öpp því iptv dreifing fjarskiptafyrirtækjanna er að mínu mati næstum úrelt og ég fæ bara miklu meira fyrir tæpar 8 milljónir á ári í að efla eigin dreifingu en að moka undir rassinn á keppinautum mínum og auðvitað gremst manni að þegar loksins auglýstur styrkur sem stendur fyrir því að klappa manni á bakið með því að „endurgreiða“ manni áður útlagðan kostnað fyrir það eitt að skemmta börnum þessa lands sem kannski eiga ekki foreldra sem kannski geta ekki eða vilja borga áskriftargjöld og þá er ég ekki að tala um barnaefnið á Rúv, það er nóg til að æra óstöðugan með 5 milljarða framlag Ríkisins á hverju ári. Og af hverju vælir þá ekki þessi gamli reiði kall út auglýsingar á stöðinni sinni? Ég skal svara því efnislega, auglýsingamarkaðurinn á Íslandi er nokkuð sérhæfður miðað við löndin í kringum okkur. Þegar ég fyrst lét það boð út í „auglýsingakosmósið“ í fyrra, þá fékk ég sömu svörin frá öllum: Sannaðu þig fyrst! Og hey, ég gerði það bara einfaldlega með að láta verkin tala. Skjár 1 fékk rúmlega 60.000 áhorf í desember og stendur því í nákvæmlega 297.731 áhorfi á árinu 2024. Geri aðrir betur og kannski er bara eitthvað að marka gamla reiða kallinn sem getur allavega klappað sér á bakið eftir að hafa tekið slaginn og unnið, enda eini einstaklingurinn sem stendur í því að bjóða landsmönnum opið og ókeypis línulegt sjónvarp án styrkja... Höfundur er stofnandi og eini eigandis Skjá 1.
Skoðun Hættuleg þöggunarpólitík: Hvernig hræðsla og sundrung skaða framtíð Íslands Nichole Leigh Mosty skrifar
Skoðun Jólareglugerð heilbrigðisráðherra veldur usla Alma Ýr Ingólfsdóttir,Telma Sigtryggsdóttir,Vilhjálmur Hjálmarsson skrifar
Skoðun Þegar kerfið grípur of seint inn: Um börn og unglinga í vanda, úrræðaleysi og mikilvægi snemmtækrar íhlutunar Kristín Kolbeinsdóttir skrifar
Skoðun Viðskilnaður Breta við ESB: Sársauki, frelsi og veðmálið um framtíðina Eggert Sigurbergsson skrifar