Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar 10. október 2025 14:16 Leikskólar eru ekki aðeins þjónusta fyrir vinnandi foreldra — þeir eru samfélagslegar stofnanir þar sem börn okkar dvelja á viðkvæmum mótunarárum. Þess vegna verðum við að ræða leikskólamál út frá velferð barna og starfsfólks, ekki eingöngu út frá hagkvæmni eða hugmyndafræði Ég er algjörlega sammála því að í umræðum um leikskólamál gleymist of oft að við erum að tala um stofnanir þar sem börn okkar dvelja — börn sem eiga rétt á öryggi, umhyggju og menntun. Í öllum samtölum um leikskóla eiga börnin að vera í forgrunni. Í leikskólum Reykjavíkur, vegna manneklu og stöðugra starfsmannabreytinga, fá börnin ekki þá umönnun sem þau eiga skilið. Þetta hefur áhrif á líðan þeirra — og einnig á foreldra. Þess vegna fagna ég breytingatillögum Reykjavíkurborgar. Þær eru kannski ekki fullkomnar, en þær eru skref í rétta átt. Fyrst og fremst fyrir börnin, en líka fyrir starfsfólkið sem mun mæta til vinnu með meiri gleði og áhuga. Við megum ekki missa sjónar á kjarnanum í málinu með því að draga inn hugmyndafræðilegar deilur. Margt starfsfólk leikskóla hefur engan áhuga á slíku — það vill einfaldlega vinna vel og nýta tímann með börnunum af heilindum. Það eru oft erlendar konur á lágum launum sem sinna þessum mikilvæga starfi. Við verðum að muna að við erum foreldrar og getum ekki lengur lokað augunum fyrir vandanum í leikskólunum. Samfélagið á Íslandi er að breytast hratt — og við verðum að standa vörð um velferð barna okkar. Ég styð Reykjavíkurmódelið. Ég hef það lán að vinna á einkareknum leikskóla þar sem stjórnandinn sýndi strax ábyrgð þegar stytting vinnuvikunnar var innleidd. Hún réði strax aukið starfsfólk — því án þess hefði breytingin ekki gengið upp. Hún horfði ekki aðeins til þarfa starfsfólksins, heldur fyrst og fremst til þarfa barnanna. Við sem störfum í leikskólum vitum hversu dýrmæt hver stund með börnunum er. Með réttum skilyrðum og virðingu fyrir starfinu getum við skapað umhverfi þar sem börn blómstra og starfsfólk finnur tilgang og gleði í því sem það gerir. Það er sú framtíð sem við eigum að stefna að — saman. Höfundur er deildarstjóri á leikskóla. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Leikskólar Mest lesið Kosningin í stjórn RÚV á morgun mun aldrei gleymast Björn B. Björnsson Skoðun Er þín fasteign útsett fyrir loftslagsbreytingum og náttúruvá? Kristján Andrésson Skoðun Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson Skoðun Breytt forgangsröðun jarðganga Eyjólfur Ármannsson Skoðun Gerendur fá frípassa í ofbeldismálum Guðný S. Bjarnadóttir Skoðun Hafnarfjarðarbær: þjónustustofnun eða valdakerfi? Óskar Steinn Ómarsson Skoðun Göfug orkuskipti í orði - öfug orkuskipti í verki Þrándur Sigurjón Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Er þín fasteign útsett fyrir loftslagsbreytingum og náttúruvá? Kristján Andrésson skrifar Skoðun Kosningin í stjórn RÚV á morgun mun aldrei gleymast Björn B. Björnsson skrifar Skoðun Um lifandi tónlist í leikhúsi Þórdís Gerður Jónsdóttir skrifar Skoðun Mikilvæg innspýting fyrir þekkingarsamfélagið Logi Einarsson skrifar Skoðun Hafa þjófar meiri rétt? Hilmar Freyr Gunnarsson skrifar Skoðun Hafnarfjarðarbær: þjónustustofnun eða valdakerfi? Óskar Steinn Ómarsson skrifar Skoðun Breytt forgangsröðun jarðganga Eyjólfur Ármannsson skrifar Skoðun Gerendur fá frípassa í ofbeldismálum Guðný S. Bjarnadóttir skrifar Skoðun Ferðasjóður íþróttafélaga hækkaður um 100 milljónir Hannes S. Jónsson skrifar Skoðun Alvöru árangur áfram og ekkert stopp Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Göfug orkuskipti í orði - öfug orkuskipti í verki Þrándur Sigurjón Ólafsson skrifar Skoðun Hver á að kenna börnunum í Kópavogi í framtíðinni? Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Konur sem þögðu, kynslóð sem aldrei fékk sviðið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Skinka og sígarettur Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Skamm! (-sýni) Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Fatlað fólk er miklu meira en tölur í excel skjali Ágústa Arna Sigurdórsdóttir skrifar Skoðun Hvað er að marka ríkisstjórn sem segir eitt en gerir annað? Jóhannes Þór Skúlason skrifar Skoðun Þegar fjárlögin vinna gegn markmiðinu Sigurður Ingi Jóhannsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin svíkur öryrkja sem eru búsettir erlendis Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Ísland hafnar mótorhjólum Arnar Þór Hafsteinsson skrifar Skoðun Skýrslufargan: mikið skrifað, lítið lesið og lítið gert Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar Skoðun Álafosskvos – verndarsvæði í byggð Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Þrjú tonn af sandi Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Ísland úr Eurovision 2026 Sædís Ósk Arnbjargardóttir skrifar Skoðun Fokk jú Austurland Kristján Ingimarsson skrifar Skoðun Ný þjóðaröryggisstefna Bandaríkjanna Arnór Sigurjónsson skrifar Skoðun Gleðibankinn er tómur Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Sjá meira
Leikskólar eru ekki aðeins þjónusta fyrir vinnandi foreldra — þeir eru samfélagslegar stofnanir þar sem börn okkar dvelja á viðkvæmum mótunarárum. Þess vegna verðum við að ræða leikskólamál út frá velferð barna og starfsfólks, ekki eingöngu út frá hagkvæmni eða hugmyndafræði Ég er algjörlega sammála því að í umræðum um leikskólamál gleymist of oft að við erum að tala um stofnanir þar sem börn okkar dvelja — börn sem eiga rétt á öryggi, umhyggju og menntun. Í öllum samtölum um leikskóla eiga börnin að vera í forgrunni. Í leikskólum Reykjavíkur, vegna manneklu og stöðugra starfsmannabreytinga, fá börnin ekki þá umönnun sem þau eiga skilið. Þetta hefur áhrif á líðan þeirra — og einnig á foreldra. Þess vegna fagna ég breytingatillögum Reykjavíkurborgar. Þær eru kannski ekki fullkomnar, en þær eru skref í rétta átt. Fyrst og fremst fyrir börnin, en líka fyrir starfsfólkið sem mun mæta til vinnu með meiri gleði og áhuga. Við megum ekki missa sjónar á kjarnanum í málinu með því að draga inn hugmyndafræðilegar deilur. Margt starfsfólk leikskóla hefur engan áhuga á slíku — það vill einfaldlega vinna vel og nýta tímann með börnunum af heilindum. Það eru oft erlendar konur á lágum launum sem sinna þessum mikilvæga starfi. Við verðum að muna að við erum foreldrar og getum ekki lengur lokað augunum fyrir vandanum í leikskólunum. Samfélagið á Íslandi er að breytast hratt — og við verðum að standa vörð um velferð barna okkar. Ég styð Reykjavíkurmódelið. Ég hef það lán að vinna á einkareknum leikskóla þar sem stjórnandinn sýndi strax ábyrgð þegar stytting vinnuvikunnar var innleidd. Hún réði strax aukið starfsfólk — því án þess hefði breytingin ekki gengið upp. Hún horfði ekki aðeins til þarfa starfsfólksins, heldur fyrst og fremst til þarfa barnanna. Við sem störfum í leikskólum vitum hversu dýrmæt hver stund með börnunum er. Með réttum skilyrðum og virðingu fyrir starfinu getum við skapað umhverfi þar sem börn blómstra og starfsfólk finnur tilgang og gleði í því sem það gerir. Það er sú framtíð sem við eigum að stefna að — saman. Höfundur er deildarstjóri á leikskóla.
Skoðun Getur heilbrigðisþjónusta verið á heimsmælikvarða án nýrra krabbameinslyfja? Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Opið bréf til heilbrigðisráðherra: Brýn þörf á heildstæðum lausnum fyrir heilbrigðisþjónustu á Norðurlandi Sunna Hlín Jóhannesdóttir skrifar
Skoðun Þegar hjálpin verður fjarlæg – upplifun mín úr heilbrigðiskerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar