Það er ekki hægt að loka augunum fyrir þessum veruleika Davíð Bergmann skrifar 25. apríl 2025 15:00 Við vorum hneykslast á því að erlendar stúlkur reyndu að bera hingað inn í landið stórhættulegar 20.000 töflur, og ef þær töflur hefðu komist inn á fíkniefnamarkaðinn hefði það sett undirheimana hér á landi á hvolf. Kannski hafa aðrar 20.000 töflur komist inn í landið annars staðar frá? Hvað veit maður? Því lögregla og tollur ná bara brotabroti af því sem er flutt inn til landsins af ólöglegum fíkniefnum hingað til lands. En hvað mynduð þið segja ef ég segði ykkur að íslensk ungmenni hefðu verið notuð í sama tilgangi úti í Evrópu og jafnvel að bera sams konar efni á milli landa. Það er stutt síðan ég kom að máli þar sem ungmenni var hótað limlestingum ef hann myndi ekki bera efni milli landa í Evrópu. Þetta byrjaði smátt í smíðum, fyrst var þessi einstaklingur að þvo peninga fyrir sama erlenda glæpagengi hér á landi, trúið mér, þetta voru engin lömb að leika við og hika ekki. Síðan var honum gerð upp skuld og þessi einstaklingur átti að borga hana til baka með því að vera burðardýr. Það er engin miskunn í þessum heimi og þú borgar sama hvað. Ég man eftir nokkrum öðrum málum á mínum ferli en þetta er svo ljóslifandi fyrir þær sakir að þarna þurftu foreldrar að veðsetja húsið sitt til að standa í skilum á þessari uppsettu skuld. Það eru fleiri mál sem voru með svipuðum hætti, eins og stúlkan sem sat inni í Tékklandi, svo var það annað mál í Brasilíu þar sem foreldar þurftu að dæla peningum til glæpagengis á meðan stúlkan sat inni til að henni yrði ekki gert mein þar inni. Í þessum tilfellum var um burðardýr um að ræða, ekki eiturlyfjabarínur, heldur fórnarlömb neyslunnar. Staðreyndin er sú að með tilkomu samskiptamiðla þurrkast landamærin út. Það eru engin landamæri í þessum veruleika og það sem þessi öfl nærast á er ótti og ofbeldi. Í tilfelli þessa einstaklings endaði það þannig að foreldrar tóku lán með veðsetningu í húsinu þeirra til að borga þessa uppsettu skuld. Ef við ætlum að vinna gegn þessu þá verðum við að styrkja landamæravörslu og lögregluna og veita lögreglu forverkar rannsóknarheimildir: Við erum ekki eyland í þessum heimi. Þegar Katrín Sif Oddgeirsdóttir segir orðrétt hjá ríkislögreglustjóra Börn og unglingar keyrð milli staða til að fremja glæpi „Dæmi eru um að börn og unglingar séu keyrð á milli staða, af eldra fólki, til að fremja glæpi, innbrot, þjófnaði og ofbeldi. Lögregla er uggandi enda er staðan í nágrannalöndunum grafalvarleg.“ Þá hlýtur fólk að sjá það að við erum að stefna lóðbeint í sænsku leiðina. Börn í viðkvæmri stöðu skotmörkin „Börn eru yngri þegar þau leiðast út í neyslu fíkniefna og neyslan er harðari en áður, á sama tíma er mikill skortur á meðferðarúrræðum. Samfélagið bregst og hópar sem stunda skipulagða brotastarfsemi nýta sér það. „Þetta eru börn í viðkvæmri stöðu, bæði vegna þess að þau eru djúpt sokkin í neyslu en líka börn sem hafa bakgrunn þar sem þau eru mjög viðkvæm fyrir,“ segir Katrín Sif Oddgeirsdóttir, sérfræðingur hjá greiningardeild ríkislögreglustjóra.“ https://www.ruv.is/frettir/innlent/2025-04-18-glaepahopar-nyta-born-i-sifellt-alvarlegri-afbrot-her-a-landi-441889 En hvað ætlum við að gera í málunum? Byggja fangelsi fyrir 30 milljarða og hlutfall fanga sem hóf afplánun í fyrra var 52,7% af erlendum uppruna og gæsluvarðhaldsfangar af erlendum uppruna voru 69,8%. Hvað með að styrkja lögreglu af alvöru? Hvað með að klára sérhæft meðferðarheimilið sem var lofað 2018 þannig börn verði sér ekki að voða að stökkva út um glugga á meðferðarheimilum. Það sé fengið sérhæft fólk til að takast á við vandann, styrkja úrræði eins og fjölsmiðjur og iðnnám enn frekar. Annars erum við að búa til meðvitað stéttskipt samfélag og það leiðir af sér fleiri glæpi og ofbeldi. Við verðum að horfast í augu við það að það er ekki hægt að gera ekkert, því það er svo ríkt í manninum að tilheyra með einhverjum hætti. Við ættum að hafa áhyggjur af þessu, ekki af þáttum eins og Adolescence sem er verið að sýna á Netflix. Ungmenni hafa verið að fara í leiðangra á hinum Norðurlöndunum að kála fólki; Þessir sömu aðilar komu hingað til lands að kanna jarðveginn á sínum tíma. Þessi veruleiki er ekki langt undan; gleymum ekki skotárásinni í Úlfársdal þar sem skot hafnaði inni í húsi hjá saklausu fólki. Undir svona kringumstæðum skerum við ekki niður hjá lögreglunni frekar styrkjum við hana til muna og sér í lagi sérsveitina. Ef við getum sent milljarða til Úkraníu þá hljótum við að geta fjármagnað þjálfun sérsveitarinnar. Ekki erum við búin að gleyma árásinni á B5, uppgjöri dyravarða og síðast en ekki síst aftökunni þar sem maður var skotinn níu sinnum í höfuð og bak í Rauðagerði. Þetta gerist ekki í tómarúmi og að ástæðulausu. Við verðum að gjöra svo vel að fara vakna upp við þann veruleika að alþjóðleg glæpastarfsemi nær hingað til lands og hvað ætlum við að gera í því? Kannski eru eitthvað af svörunum til við þessari spurningu á Facebook-síðunni „Hvernig fækkum við afbrotum barna?“ Ég skora á fólk að kíkja á hana. Höfundur er áhugamaður um betra samfélag. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Davíð Bergmann Lögreglumál Dómsmál Lögreglan Mest lesið Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Skoðun Tími ábyrgðar í útlendingamálum – ekki uppgjafar Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun Takk starfsfólk og forysta ÁTVR Siv Friðleifsdóttir skrifar Skoðun Þjóðarmorðið í Palestínu Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Eldra fólk, þolendum ofbeldis oft ekki trúað Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Tölfræði og raunveruleikinn Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Umgengnistálmanir – brot á réttindum barna Einar Hugi Bjarnason skrifar Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar Skoðun Baráttan um þjóðarsálina Alexandra Briem skrifar Skoðun Lagaleg réttindi skipta máli Kári Garðarsson skrifar Skoðun Pride and Progress: Advancing Equality Through Unity Clara Ganslandt skrifar Skoðun Hver rödd skiptir máli! Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Sýnum þeim frelsið Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Endurhæfing skiptir öllu máli í Parkinson Helga G Halldórsdóttir skrifar Skoðun Hinsegin í vinnunni Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Við stöndum þeim næst en fáum ekki rödd Svava Bjarnadóttir skrifar Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar Skoðun Sjálfstæðisstefnan og frelsið Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Sjö staðreyndir í útlendingamálum Þorbjörg S. Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar Skoðun Einmanaleiki: Skortir þig tengsl við þig eða aðra? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Svargrein: Ísland á víst að íhuga aðild að ESB Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Fjölbreytni í endurhæfingu skiptir máli Hólmfríður Einarsdóttir skrifar Skoðun Sumarfríinu aflýst Sigurður Helgi Pálmason skrifar Sjá meira
Við vorum hneykslast á því að erlendar stúlkur reyndu að bera hingað inn í landið stórhættulegar 20.000 töflur, og ef þær töflur hefðu komist inn á fíkniefnamarkaðinn hefði það sett undirheimana hér á landi á hvolf. Kannski hafa aðrar 20.000 töflur komist inn í landið annars staðar frá? Hvað veit maður? Því lögregla og tollur ná bara brotabroti af því sem er flutt inn til landsins af ólöglegum fíkniefnum hingað til lands. En hvað mynduð þið segja ef ég segði ykkur að íslensk ungmenni hefðu verið notuð í sama tilgangi úti í Evrópu og jafnvel að bera sams konar efni á milli landa. Það er stutt síðan ég kom að máli þar sem ungmenni var hótað limlestingum ef hann myndi ekki bera efni milli landa í Evrópu. Þetta byrjaði smátt í smíðum, fyrst var þessi einstaklingur að þvo peninga fyrir sama erlenda glæpagengi hér á landi, trúið mér, þetta voru engin lömb að leika við og hika ekki. Síðan var honum gerð upp skuld og þessi einstaklingur átti að borga hana til baka með því að vera burðardýr. Það er engin miskunn í þessum heimi og þú borgar sama hvað. Ég man eftir nokkrum öðrum málum á mínum ferli en þetta er svo ljóslifandi fyrir þær sakir að þarna þurftu foreldrar að veðsetja húsið sitt til að standa í skilum á þessari uppsettu skuld. Það eru fleiri mál sem voru með svipuðum hætti, eins og stúlkan sem sat inni í Tékklandi, svo var það annað mál í Brasilíu þar sem foreldar þurftu að dæla peningum til glæpagengis á meðan stúlkan sat inni til að henni yrði ekki gert mein þar inni. Í þessum tilfellum var um burðardýr um að ræða, ekki eiturlyfjabarínur, heldur fórnarlömb neyslunnar. Staðreyndin er sú að með tilkomu samskiptamiðla þurrkast landamærin út. Það eru engin landamæri í þessum veruleika og það sem þessi öfl nærast á er ótti og ofbeldi. Í tilfelli þessa einstaklings endaði það þannig að foreldrar tóku lán með veðsetningu í húsinu þeirra til að borga þessa uppsettu skuld. Ef við ætlum að vinna gegn þessu þá verðum við að styrkja landamæravörslu og lögregluna og veita lögreglu forverkar rannsóknarheimildir: Við erum ekki eyland í þessum heimi. Þegar Katrín Sif Oddgeirsdóttir segir orðrétt hjá ríkislögreglustjóra Börn og unglingar keyrð milli staða til að fremja glæpi „Dæmi eru um að börn og unglingar séu keyrð á milli staða, af eldra fólki, til að fremja glæpi, innbrot, þjófnaði og ofbeldi. Lögregla er uggandi enda er staðan í nágrannalöndunum grafalvarleg.“ Þá hlýtur fólk að sjá það að við erum að stefna lóðbeint í sænsku leiðina. Börn í viðkvæmri stöðu skotmörkin „Börn eru yngri þegar þau leiðast út í neyslu fíkniefna og neyslan er harðari en áður, á sama tíma er mikill skortur á meðferðarúrræðum. Samfélagið bregst og hópar sem stunda skipulagða brotastarfsemi nýta sér það. „Þetta eru börn í viðkvæmri stöðu, bæði vegna þess að þau eru djúpt sokkin í neyslu en líka börn sem hafa bakgrunn þar sem þau eru mjög viðkvæm fyrir,“ segir Katrín Sif Oddgeirsdóttir, sérfræðingur hjá greiningardeild ríkislögreglustjóra.“ https://www.ruv.is/frettir/innlent/2025-04-18-glaepahopar-nyta-born-i-sifellt-alvarlegri-afbrot-her-a-landi-441889 En hvað ætlum við að gera í málunum? Byggja fangelsi fyrir 30 milljarða og hlutfall fanga sem hóf afplánun í fyrra var 52,7% af erlendum uppruna og gæsluvarðhaldsfangar af erlendum uppruna voru 69,8%. Hvað með að styrkja lögreglu af alvöru? Hvað með að klára sérhæft meðferðarheimilið sem var lofað 2018 þannig börn verði sér ekki að voða að stökkva út um glugga á meðferðarheimilum. Það sé fengið sérhæft fólk til að takast á við vandann, styrkja úrræði eins og fjölsmiðjur og iðnnám enn frekar. Annars erum við að búa til meðvitað stéttskipt samfélag og það leiðir af sér fleiri glæpi og ofbeldi. Við verðum að horfast í augu við það að það er ekki hægt að gera ekkert, því það er svo ríkt í manninum að tilheyra með einhverjum hætti. Við ættum að hafa áhyggjur af þessu, ekki af þáttum eins og Adolescence sem er verið að sýna á Netflix. Ungmenni hafa verið að fara í leiðangra á hinum Norðurlöndunum að kála fólki; Þessir sömu aðilar komu hingað til lands að kanna jarðveginn á sínum tíma. Þessi veruleiki er ekki langt undan; gleymum ekki skotárásinni í Úlfársdal þar sem skot hafnaði inni í húsi hjá saklausu fólki. Undir svona kringumstæðum skerum við ekki niður hjá lögreglunni frekar styrkjum við hana til muna og sér í lagi sérsveitina. Ef við getum sent milljarða til Úkraníu þá hljótum við að geta fjármagnað þjálfun sérsveitarinnar. Ekki erum við búin að gleyma árásinni á B5, uppgjöri dyravarða og síðast en ekki síst aftökunni þar sem maður var skotinn níu sinnum í höfuð og bak í Rauðagerði. Þetta gerist ekki í tómarúmi og að ástæðulausu. Við verðum að gjöra svo vel að fara vakna upp við þann veruleika að alþjóðleg glæpastarfsemi nær hingað til lands og hvað ætlum við að gera í því? Kannski eru eitthvað af svörunum til við þessari spurningu á Facebook-síðunni „Hvernig fækkum við afbrotum barna?“ Ég skora á fólk að kíkja á hana. Höfundur er áhugamaður um betra samfélag.
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar
Skoðun Frá dulúð til daglegs lífs: Hvernig nýjasta gervigreindin vinnur með þér – og gerir þig klárari Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Ósýnilegur veruleiki – Alvarlegt ME og baráttan fyrir skilningi Helga Edwardsdóttir skrifar
Skoðun Sumarorlofið fór í baráttuna fyrir barni - er það sanngjarnt? Sigríður Auðunsdóttir skrifar
Skoðun Þegar fjölbreytileikinn verður ógn: Afneitun, andstaða og ótti við hið mannlega Haukur Logi Jóhannsson skrifar