Myglaður meirihluti Björn Steinbekk skrifar 23. ágúst 2021 09:31 Málefni Fossvogsskóla hafa verið í umræðunni og þrátt fyrir hávær mótmæli foreldra og aðfinnslur hefur harla lítið gerst. Í raun hefur svo mörgum tekist að gera svo lítið að um einhverskonar met í lélegri stjórnsýslu ætti að falla í skaut hins myglaða meirihluta og þeirra sem þau hafa sett í nefndir, ráð og forystu innan skóla og frístundasviðs Reykjavíkurborgar. Í raun er myglusaga Fossvogsskóla dæmi um hvernig eflaust gott fólk tekur lélegar ákvarðanir og stoltið virðist síðan þvælast fyrir þegar þarf að breyta um stefnu eða læra af mistökunum, sem eru mörg. Það sem málefni Fossvogsskóla og ástand skólans snýst hvað mest um í mínum huga er hvað kerfið og meirihlutinn er að verja sem er hversu illa hefur verið staðið að umhirðu og viðhaldi skólabygginga í Reykjavík og þar af leiðandi vinnuaðstöðu barna og kennara. Það eru fleiri myglaðir skólar í Reykjavík og það væri flókið ári fyrir kosningar að viðurkenna, að meðan Samfylkingin hefur ráðið lögum og lofum í borginni, hafa innviðir skólakerfisins á mörgum stöðum lekið, myglað, orðið ónýtir því ekki var sett fjármagn í viðhald. Það kostar um 4 milljarða hið minnsta að byggja einn skóla í Reykjavík og Samfylkingin og þau sem hafa stutt hana til valda síðustu ár og áratugi, með smá hléi, bera mikla ábyrgð á því að nú þarf eflaust að setja 15-20 milljarða í ónýta skóla á næstu árum. Það er enn eitt klúður kerfisins sem Dagur B. Eggertsson á heiðurinn af. En það eru fleiri angar myglunnar í Fossvogsskóla sem lítið hefur verið fjallað um og það er til dæmis hvers vegna umboðsmaður barna hefur ekki stigið fram þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar sem engin svör hafa borist við. Er ekki undarlegt að til sé embætti á Íslandi sem virðist rekið af embættismanni sem af öllu að dæma hefur ekki aðgang að Internetinu því annað eins hefur verið fjallað um blæðandi börn með hósta og höfuðverk síðustu árin. Síðan er það hið undarlega tvíeyki Helgi Grímsson og Skúli Helgason sem hafa í raun gert allt sem krísustjórnunarsérfræðingar ráðleggja fólki í vanda að gera ekki og það er svara ekki, vera með hroka og yfirlæti og gera lítið úr vandamálinu og þegar allt er komið í skrúfuna lofa betri vinnubrögðum og láta svo ekki nást í sig þegar ekkert breytist. Síðast þegar þeir ræddu beint við foreldra í Fossvogi var lofað samráði og upplýsingagjöf. Það endaði með einum zoom fundi með starfsmanni skóla og frístundasviðs og síðan ekki söguna meir. Það er allt samráðið sem þessir menn gátu komið á og framkvæmt. Er undarlegt að talað sé um myglaðan meirihluta? Bara til að toppa sig í vanhæfni þá kom í ljós að skoðanakönnun sem kastað var á foreldra um hvaða húsnæði þau vildu undir skólahald var þannig gerð að hver sem er með internet aðgang gat kosið og síðan var þess krafis að gefið yrði upp nafn barns þó könnuninni ætti að vera nafnlaus og ógreinanleg. Síðan er það skólastjórinn og hans hlutverk sem ætla mætti að sé að tryggja nemendum og kennurum sem bestu aðstöðu til starfs. Það er hins vegar svo að sú sem stýrir Fossvogsskóla virðist meira umhugað um að þjónkast yfirmönnum sínum en skjólstæðingum því fáu eða engu er svarað þegar spurt er um stöðuna og þau skilaboð sem berast í formi almennra tölvupósta bera þess merki að vera saminn af einhverjum sem virðist í afneitun á ástandið og vilja kennara, barna og foreldra. Já, það er forvitnilegt að sjá rétt fyrir kosningar að gæðingar Samfylkingarinnar lofa því að ef þau komast til valda í landsmálum verði allt betra en forðast alfarið að tala um klúður flokksfélaga sinna og systkina í borginni. Dagur, farðu nú að stíga upp eða stíga til hliðar. Samt má ekki gleyma ábyrgð foreldra og íbúa í Fossvogi. Að þurfa taka ákvörðun um að setja börn sín í aðstæður sem uppfylla ekki til lög um aðstöðu til náms er ömurlegt. Að senda börn sín í annan skóla sem er líka myglaður og þurfa þannig að velja milli minna eða meiri myglaðs skóla er eitthvað sem ráðherra menntamála verður að taka fastar á strax. Já, það er sárt að þurfa að skýra út fyrir barni að kerfið sem á að sjá þeirra hag sem mestan og bestan sé að bregðast þeim. Ég vona innilega að þið sem eigið börn í Fossvogsskóla eða leikskólanum Kvistaborg munið hvernig Samfylkingin og þeirra samstarfsflokkar hafa staðið að málum í Fossvogi þegar kosið verður eftir mánuð. Höfundur starfar við markaðsmál og flýgur drónum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mygla í Fossvogsskóla Grunnskólar Skóla - og menntamál Reykjavík Borgarstjórn Björn Steinbekk Mygla Mest lesið Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson Skoðun Skoðun Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Málefni Fossvogsskóla hafa verið í umræðunni og þrátt fyrir hávær mótmæli foreldra og aðfinnslur hefur harla lítið gerst. Í raun hefur svo mörgum tekist að gera svo lítið að um einhverskonar met í lélegri stjórnsýslu ætti að falla í skaut hins myglaða meirihluta og þeirra sem þau hafa sett í nefndir, ráð og forystu innan skóla og frístundasviðs Reykjavíkurborgar. Í raun er myglusaga Fossvogsskóla dæmi um hvernig eflaust gott fólk tekur lélegar ákvarðanir og stoltið virðist síðan þvælast fyrir þegar þarf að breyta um stefnu eða læra af mistökunum, sem eru mörg. Það sem málefni Fossvogsskóla og ástand skólans snýst hvað mest um í mínum huga er hvað kerfið og meirihlutinn er að verja sem er hversu illa hefur verið staðið að umhirðu og viðhaldi skólabygginga í Reykjavík og þar af leiðandi vinnuaðstöðu barna og kennara. Það eru fleiri myglaðir skólar í Reykjavík og það væri flókið ári fyrir kosningar að viðurkenna, að meðan Samfylkingin hefur ráðið lögum og lofum í borginni, hafa innviðir skólakerfisins á mörgum stöðum lekið, myglað, orðið ónýtir því ekki var sett fjármagn í viðhald. Það kostar um 4 milljarða hið minnsta að byggja einn skóla í Reykjavík og Samfylkingin og þau sem hafa stutt hana til valda síðustu ár og áratugi, með smá hléi, bera mikla ábyrgð á því að nú þarf eflaust að setja 15-20 milljarða í ónýta skóla á næstu árum. Það er enn eitt klúður kerfisins sem Dagur B. Eggertsson á heiðurinn af. En það eru fleiri angar myglunnar í Fossvogsskóla sem lítið hefur verið fjallað um og það er til dæmis hvers vegna umboðsmaður barna hefur ekki stigið fram þrátt fyrir ítrekaðar ábendingar sem engin svör hafa borist við. Er ekki undarlegt að til sé embætti á Íslandi sem virðist rekið af embættismanni sem af öllu að dæma hefur ekki aðgang að Internetinu því annað eins hefur verið fjallað um blæðandi börn með hósta og höfuðverk síðustu árin. Síðan er það hið undarlega tvíeyki Helgi Grímsson og Skúli Helgason sem hafa í raun gert allt sem krísustjórnunarsérfræðingar ráðleggja fólki í vanda að gera ekki og það er svara ekki, vera með hroka og yfirlæti og gera lítið úr vandamálinu og þegar allt er komið í skrúfuna lofa betri vinnubrögðum og láta svo ekki nást í sig þegar ekkert breytist. Síðast þegar þeir ræddu beint við foreldra í Fossvogi var lofað samráði og upplýsingagjöf. Það endaði með einum zoom fundi með starfsmanni skóla og frístundasviðs og síðan ekki söguna meir. Það er allt samráðið sem þessir menn gátu komið á og framkvæmt. Er undarlegt að talað sé um myglaðan meirihluta? Bara til að toppa sig í vanhæfni þá kom í ljós að skoðanakönnun sem kastað var á foreldra um hvaða húsnæði þau vildu undir skólahald var þannig gerð að hver sem er með internet aðgang gat kosið og síðan var þess krafis að gefið yrði upp nafn barns þó könnuninni ætti að vera nafnlaus og ógreinanleg. Síðan er það skólastjórinn og hans hlutverk sem ætla mætti að sé að tryggja nemendum og kennurum sem bestu aðstöðu til starfs. Það er hins vegar svo að sú sem stýrir Fossvogsskóla virðist meira umhugað um að þjónkast yfirmönnum sínum en skjólstæðingum því fáu eða engu er svarað þegar spurt er um stöðuna og þau skilaboð sem berast í formi almennra tölvupósta bera þess merki að vera saminn af einhverjum sem virðist í afneitun á ástandið og vilja kennara, barna og foreldra. Já, það er forvitnilegt að sjá rétt fyrir kosningar að gæðingar Samfylkingarinnar lofa því að ef þau komast til valda í landsmálum verði allt betra en forðast alfarið að tala um klúður flokksfélaga sinna og systkina í borginni. Dagur, farðu nú að stíga upp eða stíga til hliðar. Samt má ekki gleyma ábyrgð foreldra og íbúa í Fossvogi. Að þurfa taka ákvörðun um að setja börn sín í aðstæður sem uppfylla ekki til lög um aðstöðu til náms er ömurlegt. Að senda börn sín í annan skóla sem er líka myglaður og þurfa þannig að velja milli minna eða meiri myglaðs skóla er eitthvað sem ráðherra menntamála verður að taka fastar á strax. Já, það er sárt að þurfa að skýra út fyrir barni að kerfið sem á að sjá þeirra hag sem mestan og bestan sé að bregðast þeim. Ég vona innilega að þið sem eigið börn í Fossvogsskóla eða leikskólanum Kvistaborg munið hvernig Samfylkingin og þeirra samstarfsflokkar hafa staðið að málum í Fossvogi þegar kosið verður eftir mánuð. Höfundur starfar við markaðsmál og flýgur drónum.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar