Barátta hafnarverkamanna: Leiðin að viðurkenningu sem samningsaðili Sverrir Fannberg Júlíusson skrifar 24. febrúar 2025 15:30 Síðan árið 2022 hafa hafnarverkamenn staðið í ströngu í baráttu sinni við Eimskip og stéttarfélagið Eflingu. Markmið þeirra hefur verið að fá viðurkennt félag hafnarverkamanna sem lögmætan samningsaðila fyrir sína félagsmenn. Þessi barátta hefur verið löng og ströng, en hún hefur einnig sýnt styrk og samstöðu meðal verkamanna. Árið 2022 hófst baráttan þegar hafnarverkamenn áttuðu sig á því að hagsmunir þeirra voru ekki nægilega vel tryggðir í samningum sem Efling hafði gert fyrir þeirra hönd. Þeir töldu sig ekki hafa nægilegt vald til að hafa áhrif á samningaviðræður og ákváðu því að stofna sitt eigið félag. Þetta félag skyldi verða rödd þeirra í samningaviðræðum og tryggja að þeirra sjónarmið væru virt. Árin 2023 og 2024 voru krefjandi fyrir hafnarverkamennina. Þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir til að ná samkomulagi við Eimskip (SA) og Eflingu (ASI) stóðu þeir frammi fyrir hindrunum. Félagið þeirra var ekki viðurkennt sem lögmætur samningsaðili, og því var þeim neitað um þátttöku í formlegum samningaviðræðum. Í stað þess að láta deigan síga ákváðu hafnarverkamenn að leita réttar síns fyrir félagsdómi. Þar var talað um að forgangsréttarákvæði væri í samningum Eflingar og Eimskips sem gerði það að verkum að aðeins eitt stéttarfélag væri á starfsvæði Eimskips, sem er ekki rétt, því þar má finna VR, Eflingu, Rafiðn og fleiri. Ferlið fyrir félagsdómi hefur reynst langt og snúið. Þrátt fyrir að hafa gert þrjár tilraunir til að fá niðurstöðu hefur málið enn ekki verið leyst. Hins vegar er von á að dómur falli á morgun, sem gæti markað tímamót í baráttu hafnarverkamanna, en það er fjórða tilraun þeirra. Á meðan á þessu ferli stendur hafa hafnarverkamenn haldið uppi samstöðu og baráttuvilja. Þeir hafa staðið saman í mótmælum, skrifað greinar og haldið fundi til að vekja athygli á málstað sínum. Þeir hafa einnig leitað stuðnings frá almenningi og öðrum stéttarfélögum, sem hafa sýnt þeim samstöðu og stuðning. Ef dómurinn fellur þeim í hag á morgun gæti það orðið upphafið að nýjum kafla í sögu hafnarverkamanna. Það myndi ekki aðeins viðurkenna félag þeirra sem lögmætan samningsaðila, heldur einnig styrkja stöðu þeirra í framtíðarsamningaviðræðum. En ef málið fellur ekki með hafnarverkamönnum á morgun má með sanni segja að ekki þýði fyrir verkafólk að stofna stéttarfélag heldur aðeins atvinnurekendur, eins og hefur sýnt sig með SVEIT, sem deilur hafa staðið um núna í nokkrar vikur. Það er von mín og ósk að málið verði félag hafnarverkamanna í vil á morgun og þessi barátta, sem hefur verið undanfarin ár, beri árangur. Þetta myndi sýna atvinnurekendum að félagafrelsi er sannarlega til staðar á Íslandi og að ekki sé hægt að skipa fólki að vera í stéttarfélagi sem hentar vinnuveitendum betur. Hver svo sem niðurstaðan verður, þá mun félag hafnarverkamanna halda baráttunni áfram og greinahöfundur setja inn efni reglulega til að minna vinnuveitendur á þá staðreynd að saman erum við sterk. Höfundur er varaformaður Félags Hafnarverkamanna á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hafnarmál Stéttarfélög Kjaramál Eimskip Sverrir Fannberg Júlíusson Mest lesið Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson Skoðun Skoðun Skoðun Enga skammsýni í skammdeginu Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Þegar barn verður fyrir kynferðisofbeldi Indíana Rós Ægisdóttir skrifar Skoðun Skattfrjáls ráðstöfun séreignarsparnaðar – fyrir alla! Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Stefán Einar og helfarirnar Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Bréf til varnar Hamlet eftir Kolfinnu Nikulásdóttur Björg Steinunn Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Skaðabótalög – tímabærar breytingar Styrmir Gunnarsson,Sveinbjörn Claessen skrifar Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Sjá meira
Síðan árið 2022 hafa hafnarverkamenn staðið í ströngu í baráttu sinni við Eimskip og stéttarfélagið Eflingu. Markmið þeirra hefur verið að fá viðurkennt félag hafnarverkamanna sem lögmætan samningsaðila fyrir sína félagsmenn. Þessi barátta hefur verið löng og ströng, en hún hefur einnig sýnt styrk og samstöðu meðal verkamanna. Árið 2022 hófst baráttan þegar hafnarverkamenn áttuðu sig á því að hagsmunir þeirra voru ekki nægilega vel tryggðir í samningum sem Efling hafði gert fyrir þeirra hönd. Þeir töldu sig ekki hafa nægilegt vald til að hafa áhrif á samningaviðræður og ákváðu því að stofna sitt eigið félag. Þetta félag skyldi verða rödd þeirra í samningaviðræðum og tryggja að þeirra sjónarmið væru virt. Árin 2023 og 2024 voru krefjandi fyrir hafnarverkamennina. Þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir til að ná samkomulagi við Eimskip (SA) og Eflingu (ASI) stóðu þeir frammi fyrir hindrunum. Félagið þeirra var ekki viðurkennt sem lögmætur samningsaðili, og því var þeim neitað um þátttöku í formlegum samningaviðræðum. Í stað þess að láta deigan síga ákváðu hafnarverkamenn að leita réttar síns fyrir félagsdómi. Þar var talað um að forgangsréttarákvæði væri í samningum Eflingar og Eimskips sem gerði það að verkum að aðeins eitt stéttarfélag væri á starfsvæði Eimskips, sem er ekki rétt, því þar má finna VR, Eflingu, Rafiðn og fleiri. Ferlið fyrir félagsdómi hefur reynst langt og snúið. Þrátt fyrir að hafa gert þrjár tilraunir til að fá niðurstöðu hefur málið enn ekki verið leyst. Hins vegar er von á að dómur falli á morgun, sem gæti markað tímamót í baráttu hafnarverkamanna, en það er fjórða tilraun þeirra. Á meðan á þessu ferli stendur hafa hafnarverkamenn haldið uppi samstöðu og baráttuvilja. Þeir hafa staðið saman í mótmælum, skrifað greinar og haldið fundi til að vekja athygli á málstað sínum. Þeir hafa einnig leitað stuðnings frá almenningi og öðrum stéttarfélögum, sem hafa sýnt þeim samstöðu og stuðning. Ef dómurinn fellur þeim í hag á morgun gæti það orðið upphafið að nýjum kafla í sögu hafnarverkamanna. Það myndi ekki aðeins viðurkenna félag þeirra sem lögmætan samningsaðila, heldur einnig styrkja stöðu þeirra í framtíðarsamningaviðræðum. En ef málið fellur ekki með hafnarverkamönnum á morgun má með sanni segja að ekki þýði fyrir verkafólk að stofna stéttarfélag heldur aðeins atvinnurekendur, eins og hefur sýnt sig með SVEIT, sem deilur hafa staðið um núna í nokkrar vikur. Það er von mín og ósk að málið verði félag hafnarverkamanna í vil á morgun og þessi barátta, sem hefur verið undanfarin ár, beri árangur. Þetta myndi sýna atvinnurekendum að félagafrelsi er sannarlega til staðar á Íslandi og að ekki sé hægt að skipa fólki að vera í stéttarfélagi sem hentar vinnuveitendum betur. Hver svo sem niðurstaðan verður, þá mun félag hafnarverkamanna halda baráttunni áfram og greinahöfundur setja inn efni reglulega til að minna vinnuveitendur á þá staðreynd að saman erum við sterk. Höfundur er varaformaður Félags Hafnarverkamanna á Íslandi.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar