Stafrænt bruðl í borg biðlistanna! Einar Sveinbjörn Guðmundsson og Kolbrún Baldursdóttir skrifa 2. maí 2022 12:01 Í Reykjavík hafa biðlistar af öllu tagi ekki gert annað en að lengjast í tíð núverandi meirihluta. Einu gildir hvert litið er. Nú bíða um 1.900 börn eftir þjónustu m.a. sálfræðinga og talmeinafræðinga hjá Skólaþjónustu. Það kallast ófremdarástand. Biðlistar eftir þjónustu verða til vegna skorts á skipulagi og forgangsröðun, sem hefur verið eitt helsta einkenni meirihlutans í borgarstjórn Reykjavíkur. Flokkur fólksins hefur mótmælt þessum biðlistum harðlega, ekki síst þar sem þeir bitna hart á börnum, enda getur bið eftir nauðsynlegri þjónustu haft alvarlegar afleiðingar og jafnvel kostað líf. Sem dæmi um skilningsleysi borgaryfirvalda hafa aðeins 140 milljónir króna verið settar í að fjölga fagfólki hjá Skólaþjónustu á meðan milljörðum af skattfé borgarbúa er mokað í verkefni sem fá falleinkunn og skila borgarbúum engum ávinningi. Að leika sér með skattfé borgarbúa Fyrir þremur árum var tekin sú ákvörðun að ráðast í stafræna umbreytingu hjá Reykjavíkurborg. Ekki veitti af þar sem upplýsinga- og þjónustukerfi borgarinnar voru sum hver í lamasessi. Stafrænar lausnir eru framtíðin, um það er ekki deilt. Ákveðið var í þessu skyni að veita þjónustu- og nýsköpunarsviði borgarinnar 10 milljarða króna fjárheimild til þriggja ára. Milljarðarnir eru nú reyndar orðnir 13 og enn sér ekki fyrir endann á mörgu því sem lofað hefur verið í kynningum sviðsins undanfarin ár. Flokkur fólksins hefur í rúmt ár mótmælt harðlega hvernig sviðið hefur farið af lausung með það fjármagn sem því hefur verið úthlutað. Vinnubrögðin eru algerlega óásættanleg miðað við nútímakröfur um skilvirkni og árangursstjórnun. Það nær engri átt að bruðlað sé með stóran hluta af þessu fjármagni í alls kyns leikaraskap. Í stað þess að setja þær stafrænu lausnir sem liðka fyrir t.d. umsóknarferlum strax í forgang og hefja samvinnu við Stafrænt Ísland frá upphafi, hefur stór hluti þessa fjármagns farið í að belgja út sviðið sjálft, borgarbúum að engu gagni. Á þjónustu- og nýsköpunarsviði hefur hver skrifstofan á fætur annarri verið sett á laggirnar og fjöldi fólks úr einkageiranum verið ráðinn þar til starfa, m.a. millistjórnendur. Búið er að eyða miklum fjármunum í að halda úti tilraunateymum og rannsóknum sem miða að því að uppgötva stafrænar lausnir sem langflestar eru þegar til og komnar í notkun annars staðar. Með öðrum orðum er verið að hamast við að finna upp hjólið. Dæmi um þetta eru rafrænar undirskriftir sem nú þegar hafa verið innleiddar í smáum sem stórum fyrirtækjum og stofnunum. Það hefur tekið þrjú ár að innleiða nýtt skjalastjórnunarkerfi Reykjavíkurborgar sem enn er ekki komið í fulla notkun. Sama má segja um ýmsa rafræna þjónustu eins og að einfalda umsóknarferli um leikskólapláss. Enn beðið eftir nauðsynlegum rafrænum lausnum Enn hefur ekki tekist að uppfæra vef Reykjavíkurborgar þannig að hann virki sem skyldi. Nýr vefur hefur takmarkaða virkni og fólki er vísað ítrekað á þann gamla þegar á reynir að finna gagnlegar upplýsingar. Dæmi um kolranga forgangsröðun er að ómældum tíma og fjármunum hefur verið eytt í uppgötvun, þróun og uppfærslur á lausnum eins og sorphirðu- og viðburðadagatölum sem hvort tveggja var áður fyrir hendi í einfaldari mynd. Bruðlað með fjármagnið á meðan börnin bíða Það er sárt að horfa upp á vinnubrögð af þessu tagi fyrir flokk eins og Flokk fólksins sem hefur barist fyrir því að börn fái þá þjónustu sem þau þarfnast, að fátækt og efnalítið fólk fái þak yfir höfuðið og mat á diskinn sinn. Flokkur fólksins er ekki einn um þá gagnrýni á hvernig farið hefur verið með þessa 13 milljarða króna sem eiga eftir að verða mun fleiri þegar fram líða stundir. Samtök iðnaðarins hafa einnig gagnrýnt þetta opinberlega ásamt fleirum sem þekkingu hafa á þessum málum. Stafræn þróun hjá Reykjavíkurborg snerist nefnilega upp í stafræna sóun. Nálgun Stafræna Íslands er einmitt dæmi um viðurkennd vinnubrögð og hefur Stafrænt Ísland verið í fararbroddi varðandi innleiðingu stafrænna þjónustulausna fyrir almenning í landinu í samstarfi með reyndum hugbúnaðarfyrirtækjum á markaði. Mun hagkvæmara og viturlegra hefði verið að fara að dæmi annarra sveitarfélaga og ganga strax til liðs við Stafræna Ísland í stað þess að eyða ómældu fjármagni í að finna upp hjólið. Ábyrgðin er að öllu leyti borgarstjóra sem er framkvæmdastjórinn en einnig samstarfsflokka hans í meirihlutanum. Flokkur fólksins hefur vakið athygli Innri endurskoðunar Reykjavíkurborgar á þessu alvarlega máli og hefur hún í framhaldi ákveðið að gera úttekt á starfsemi þjónustu- og nýsköpunarsviðs á næsta ári. Fólkið fyrst – svo allt hitt! Einar Sveinbjörn Guðmundsson, kerfisfræðingur, skipar 3. sæti á framboðslista Flokks fólksins í komandi borgarstjórnarkosningum.Kolbrún Baldursdóttir, oddviti Flokks fólksins, skipar 1. sæti á framboðslista Flokks fólksins í komandi borgarstjórnarkosningum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun: Kosningar 2022 Flokkur fólksins Sveitarstjórnarkosningar 2022 Reykjavík Einar Sveinbjörn Guðmundsson Mest lesið Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir Skoðun Draghi-skýrslan og veikleikar Íslands Pawel Bartoszek Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbeinsdóttir Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Glerbrotin í ryksugupokanum Kristín Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir skrifar Skoðun Draghi-skýrslan og veikleikar Íslands Pawel Bartoszek skrifar Skoðun Nokkur orð um sérlausn í flugi Birna Sigrún Hallsdóttir,Hrafnhildur Bragadóttir skrifar Skoðun Geta öll dýrin í skóginum verið vinir? Steinar Bragi Sigurjónsson skrifar Skoðun Iðjuþjálfun í verki Þóra Leósdóttir skrifar Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íbúðalán Landsbankans og fyrstu kaupendur Helgi Teitur Helgason skrifar Skoðun Að læra íslensku sem annað mál: ný brú milli íslensku og ensku Guðrún Nordal skrifar Skoðun Hamona Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ógn og ofbeldi á vinnustöðum – hvað er til ráða Gísli Níls Einarsson skrifar Skoðun Lesum meira með börnunum okkar Steinn Jóhannsson skrifar Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Stóriðjutíminn á Íslandi er að renna sitt skeið Guðmundur Franklin Jónsson skrifar Skoðun Núll mínútur og þrjátíuogeittþúsund Grétar Birgisson skrifar Skoðun Barnvæn borg byggist á traustu leikskólakerfi Stefán Pettersson skrifar Skoðun Kirkjur og kynfræðsla Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Ójöfnuður í fjármögnun nýsköpunarverkefna Elinóra Inga Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar Skoðun Þjóð án máls – hver þegir, hver fær að tala? Guðjón Heiðar Pálsson skrifar Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar Skoðun Lýðræði og samfélagsmiðlar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun „Þú þarft ekki að skilja, bara virða“ Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Þetta er ekki tölfræði, heldu líf fólks Sandra B. Franks skrifar Skoðun Stjórnmálaklækir og hræsni Salvör Gullbrá Þórarinsdóttir skrifar Skoðun Samfélag sem stendur saman Benóný Valur Jakobsson skrifar Skoðun Er biðin á enda? Halla Thoroddsen skrifar Skoðun Lífsstílsvísindi og breytingaskeiðið Harpa Lind Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Hærri skattar á ferðamenn draga úr tekjum ríkissjóðs Þórir Garðarsson skrifar Skoðun Ég þarf ekki að læra íslensku til að búa hérna Halla Hrund Logadóttir skrifar Sjá meira
Í Reykjavík hafa biðlistar af öllu tagi ekki gert annað en að lengjast í tíð núverandi meirihluta. Einu gildir hvert litið er. Nú bíða um 1.900 börn eftir þjónustu m.a. sálfræðinga og talmeinafræðinga hjá Skólaþjónustu. Það kallast ófremdarástand. Biðlistar eftir þjónustu verða til vegna skorts á skipulagi og forgangsröðun, sem hefur verið eitt helsta einkenni meirihlutans í borgarstjórn Reykjavíkur. Flokkur fólksins hefur mótmælt þessum biðlistum harðlega, ekki síst þar sem þeir bitna hart á börnum, enda getur bið eftir nauðsynlegri þjónustu haft alvarlegar afleiðingar og jafnvel kostað líf. Sem dæmi um skilningsleysi borgaryfirvalda hafa aðeins 140 milljónir króna verið settar í að fjölga fagfólki hjá Skólaþjónustu á meðan milljörðum af skattfé borgarbúa er mokað í verkefni sem fá falleinkunn og skila borgarbúum engum ávinningi. Að leika sér með skattfé borgarbúa Fyrir þremur árum var tekin sú ákvörðun að ráðast í stafræna umbreytingu hjá Reykjavíkurborg. Ekki veitti af þar sem upplýsinga- og þjónustukerfi borgarinnar voru sum hver í lamasessi. Stafrænar lausnir eru framtíðin, um það er ekki deilt. Ákveðið var í þessu skyni að veita þjónustu- og nýsköpunarsviði borgarinnar 10 milljarða króna fjárheimild til þriggja ára. Milljarðarnir eru nú reyndar orðnir 13 og enn sér ekki fyrir endann á mörgu því sem lofað hefur verið í kynningum sviðsins undanfarin ár. Flokkur fólksins hefur í rúmt ár mótmælt harðlega hvernig sviðið hefur farið af lausung með það fjármagn sem því hefur verið úthlutað. Vinnubrögðin eru algerlega óásættanleg miðað við nútímakröfur um skilvirkni og árangursstjórnun. Það nær engri átt að bruðlað sé með stóran hluta af þessu fjármagni í alls kyns leikaraskap. Í stað þess að setja þær stafrænu lausnir sem liðka fyrir t.d. umsóknarferlum strax í forgang og hefja samvinnu við Stafrænt Ísland frá upphafi, hefur stór hluti þessa fjármagns farið í að belgja út sviðið sjálft, borgarbúum að engu gagni. Á þjónustu- og nýsköpunarsviði hefur hver skrifstofan á fætur annarri verið sett á laggirnar og fjöldi fólks úr einkageiranum verið ráðinn þar til starfa, m.a. millistjórnendur. Búið er að eyða miklum fjármunum í að halda úti tilraunateymum og rannsóknum sem miða að því að uppgötva stafrænar lausnir sem langflestar eru þegar til og komnar í notkun annars staðar. Með öðrum orðum er verið að hamast við að finna upp hjólið. Dæmi um þetta eru rafrænar undirskriftir sem nú þegar hafa verið innleiddar í smáum sem stórum fyrirtækjum og stofnunum. Það hefur tekið þrjú ár að innleiða nýtt skjalastjórnunarkerfi Reykjavíkurborgar sem enn er ekki komið í fulla notkun. Sama má segja um ýmsa rafræna þjónustu eins og að einfalda umsóknarferli um leikskólapláss. Enn beðið eftir nauðsynlegum rafrænum lausnum Enn hefur ekki tekist að uppfæra vef Reykjavíkurborgar þannig að hann virki sem skyldi. Nýr vefur hefur takmarkaða virkni og fólki er vísað ítrekað á þann gamla þegar á reynir að finna gagnlegar upplýsingar. Dæmi um kolranga forgangsröðun er að ómældum tíma og fjármunum hefur verið eytt í uppgötvun, þróun og uppfærslur á lausnum eins og sorphirðu- og viðburðadagatölum sem hvort tveggja var áður fyrir hendi í einfaldari mynd. Bruðlað með fjármagnið á meðan börnin bíða Það er sárt að horfa upp á vinnubrögð af þessu tagi fyrir flokk eins og Flokk fólksins sem hefur barist fyrir því að börn fái þá þjónustu sem þau þarfnast, að fátækt og efnalítið fólk fái þak yfir höfuðið og mat á diskinn sinn. Flokkur fólksins er ekki einn um þá gagnrýni á hvernig farið hefur verið með þessa 13 milljarða króna sem eiga eftir að verða mun fleiri þegar fram líða stundir. Samtök iðnaðarins hafa einnig gagnrýnt þetta opinberlega ásamt fleirum sem þekkingu hafa á þessum málum. Stafræn þróun hjá Reykjavíkurborg snerist nefnilega upp í stafræna sóun. Nálgun Stafræna Íslands er einmitt dæmi um viðurkennd vinnubrögð og hefur Stafrænt Ísland verið í fararbroddi varðandi innleiðingu stafrænna þjónustulausna fyrir almenning í landinu í samstarfi með reyndum hugbúnaðarfyrirtækjum á markaði. Mun hagkvæmara og viturlegra hefði verið að fara að dæmi annarra sveitarfélaga og ganga strax til liðs við Stafræna Ísland í stað þess að eyða ómældu fjármagni í að finna upp hjólið. Ábyrgðin er að öllu leyti borgarstjóra sem er framkvæmdastjórinn en einnig samstarfsflokka hans í meirihlutanum. Flokkur fólksins hefur vakið athygli Innri endurskoðunar Reykjavíkurborgar á þessu alvarlega máli og hefur hún í framhaldi ákveðið að gera úttekt á starfsemi þjónustu- og nýsköpunarsviðs á næsta ári. Fólkið fyrst – svo allt hitt! Einar Sveinbjörn Guðmundsson, kerfisfræðingur, skipar 3. sæti á framboðslista Flokks fólksins í komandi borgarstjórnarkosningum.Kolbrún Baldursdóttir, oddviti Flokks fólksins, skipar 1. sæti á framboðslista Flokks fólksins í komandi borgarstjórnarkosningum.
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun
Skoðun Túrverkir og hitakóf – má ræða það í vinnunni? Já endilega! Katrín Björg Ríkarðsdóttir skrifar
Skoðun Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Kynjajafnrétti á ekki að stöðvast við hurð heilbrigðiskerfisins Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun „Dánaraðstoð er viðurkenning á sjálfræði sjúklings og mannlegri reisn” Ingrid Kuhlman skrifar
Skoðun Hvað vilja sumarbústaðaeigendur í Grímsnes- og Grafningshreppi? Bergdís Linda Kjartansdóttir skrifar
Mannfræðingar á atvinnumarkaði: opið bréf til íslenskra atvinnuveitenda Elísabet Dröfn Kristjánsdóttir Skoðun