Frumkvöðull í 100 ár Bjarni Bjarnason skrifar 30. apríl 2021 14:00 Þegar við hugsum um frumkvöðla og fyrirtæki þeirra sjáum við gjarna fyrir okkur ungt fólk með glimrandi viðskiptahugmynd sem það keppist við að vinna brautargengi. Það er þess vegna svolítið ögrandi að kynna rótgróið orku- og veitufyrirtæki sem frumkvöðul og það í heila öld. Aldargömul Elliðaárstöð Í ár fögnum við að 100 ár eru liðin frá því konungur og drottning Íslands, þau Kristján og Alexandrína, ræstu fyrstu aflvélarnar í Elliðaárstöð. Það frumkvæði var mikið framfaraskref fyrir land og þjóð. Tólf árum áður hafði bæjarstjórnin í Reykjavík sýnt þá framsýni að sækja neysluvatn bæjarbúa langt út fyrir bæinn, alla leið upp í Gvendarbrunna. Það vatnsból er enn í notkun, nú 112 árum síðar. Að láta sér detta í hug að hita upp heila borg með jarðhita er þó trúlega það frumkvæði sem mest nýnæmi var að. Fram á allra síðustu ár var hitaveitan á höfuðborgarsvæðinu stærsta jarðhitaveita á jarðarkúlunni og í 90 ára lífi hennar hefur þurft að leysa mörg vandamál af nýjum og áður óþekktum toga. Hugkvæmni á borð við teflon í djúpdælur og samnýtingu háhitasvæði til raforku- og varmavinnslu með afar hagkvæmum hætti eru framlag íslensks hitaveitufólks til grænni framtíðar okkar allra. Þessa dagana vinna sérfræðingar veitnanna meðal annars að því að innleiða nýjustu gervigreindar-, mæli- og stýritækni til að tryggja að við göngum sem allra best um náttúruna og drögum úr sóun sem best við getum. Hraði í hvert hús Við þurfum ekki að horfa langt um öxl til að finna frumkvæði og nýbreytni í veiturekstrinum. Frá aldamótum hafa Íslendingar verið meðal fremstu þjóða í gagnatengingu heimila og fyrirtækja. Ljósleiðari inn á hvert heimili á höfuðborgarsvæðinu var markmið sem við settum okkur upp úr aldamótum og því markmiði er náð. Ljósleiðarinn hefur, með óvæntum hætti, sannað mikilvægi sitt og verið forsenda heimavinnu á Kórónutímum. Ísland í fyrsta sæti Á dögunum lagði MIT háskólinn í Bandaríkjunum mat á tæplega 80 lönd með tilliti til þess hversu græna framtíð þau eigi í vændum. Skemmst er frá því að segja að Ísland trónir á toppnum í The Green Future Index 2021, sem mætti ef til vill kalla grænt framtíðarskor á íslensku. Hvers vegna skyldi það nú vera? Jú, þar skipa orkumálin ríkan sess og sú einstaka staða að níu af hverjum tíu húsum í landinu skuli vera hituð með umhverfisvænum jarðhita en líka vatnsaflið, sem við nýtum ríkulega. Í úttekt MIT er vakin athygli á því að áratugum saman höfum við unnið að orkuskiptum í landinu með þeim árangri að endurnýjanleg orka sér okkur nú fyrir 85% af þörfum samfélagsins og þar erum við í fyrsta sæti. Nú er komið að orkuskiptum í samgöngum og þar erum við leiðandi meðal þjóða, næst á eftir Norðmönnum. Mikla athygli MIT fær vísindaframtak sem byrjaði smátt við Hellisheiðarvirkjun fyrir 15 árum; að fanga koltvíoxíð úr jarðhitagufunni og steinrenna því í hraununum kringum virkjunina. Carbfix Carbfix-verkefnið er að festa sig í sessi sem eitt merkasta frumkvæði Íslendinga í umhverfismálum. Það er nauðsyn að berjast við loftslagsvána frá báðum endum; að draga úr losun með öllum tiltækum ráðum en jafnframt að hreinsa úr andrúmsloftinu það koltvíoxíðs sem mannkynið hefur losað síðustu öldina eða svo. „Ísland er númer eitt í þessari röðun. Íslendingar eru í heimsforystu hvað varðar hreina orku, eru að þróa græna vetnisvinnslu á iðnaðarskala og fóstra nýsköpun í kringum föngun og förgun kolefnis,“ er umsögn MIT um Ísland. Frumkvæði til framtíðar Rétt eins og aðrir frumkvöðlar vinnur starfsfólk Carbfix nú að því baki brotnu koma aðferðinni í notkun utan Orkuveitunnar. Aðferðin hefur þegar sannað mikilvægi sitt rækilega til að draga úr losun háhitavirkjana á koldíoxíði en ekki síður brennisteinsvetni. Í samstarfi við fyrirtækið Climeworks, sem býr yfir tækni til að fanga gróðurhúsaloft beint úr andrúmsloftinu, er nú allstórt iðjuver að rísa við Hellisheiðarvirkjun. Á næstunni getum við vænst frétta af hugmyndum um að flytja til landsins koltvíoxíð, hugsanlega í stórum stíl, til að breyta í grjót djúpt í íslenskum basalthraunum. Ef vel tekst til gæti það orðið vísir að nýrri atvinnugrein á Íslandi. Að þessu er unnið af kappi en líka forsjá og það verður spennandi að sjá hvort frumkvæðið standist samanburð við annað framtak veitu- og orkufólks síðustu öldina. Ársfundur OR Orkuveita Reykjavíkur hefur nú haldið hinn reglubundna opna ársfund fyrirtækisins. Á slíkum fundum er til siðs að líta yfir liðið ár, sérstaklega hið fjárhagslega uppgjör. Það fékk hins vegar lítið rými á fundinum og ástæðan er einfaldlega sú að þaðan er fátt að frétta. Rekstraráætlanir gengu eftir, stöðugleiki er í tekjum og traust tök á útgjöldum. Núna er liðinn sléttur áratugur frá því að Planinu var ýtt úr vör, áætlun til endurreisa fjárhag Orkuveitunnar. Með samstilltu átaki eigenda fyrirtækisins, stjórnar, stjórnenda og starfsfólks alls gekk Planið eftir og Orkuveita Reykjavíkur stendur á traustum fjárhagsfótum. Það er forsenda þess að við getum nú tekið fullan þátt í framtíðinni og sýnt frumkvæði sem skiptir samfélagið máli næstu hundrað árin eins og þau síðustu. Höfundur er forstjóri OR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Orkumál Mest lesið Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson Skoðun Baslað í fyrirmyndarbænum Karl Pétur Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Eineltið endaði með örkumlun Davíð Bergmann skrifar Skoðun Akademísk kurteisi á tímum þjóðarmorðs Finnur Ulf Dellsén skrifar Skoðun Við megum ekki tapa leiknum utan vallar Eysteinn Pétur Lárusson skrifar Skoðun Börnin heyra bara sprengjugnýinn Hjálmtýr Heiðdal skrifar Skoðun Gagnslausa fólkið Þröstur Friðfinnsson skrifar Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar Skoðun Allt mun fara vel Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Normið á ekki síðasta orðið Katrín Íris Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ég er eins og ég er, hvernig á ég að vera eitthvað annað? Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Við lifum á tíma fasisma Una Margrét Jónsdóttir skrifar Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hinir miklu lýðræðissinnar Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Kolefnishlutleysi eftir 15 ár? Hrafnhildur Bragadóttir,Birna Sigrún Hallsdóttir skrifar Skoðun Gleði eða ógleði? Haraldur Hrafn Guðmundsson skrifar Skoðun Tískuorð eða sjálfsögð réttindi? Vigdís Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Ráðherrann og illkvittnu einkaaðilarnir Freyr Ólafsson skrifar Skoðun Áttatíu ár frá Hírósíma og Nagasakí Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Er einhver hissa á fúskinu? Magnús Guðmundsson skrifar Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Réttmætar áhyggjur eða ósanngjarnar alhæfingar? Friðþjófur Helgi Karlsson skrifar Skoðun „Þótt náttúran sé lamin með lurk!“ Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Ekkert ævintýri fyrir mongólsku hestana María Lilja Tryggvadóttir skrifar Skoðun Nám í skugga óöryggis Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Tæknin á ekki að nota okkur Anna Laufey Stefánsdóttir skrifar Skoðun Ytra mat í skólum og hvað svo? Rakel Linda Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tóbakslaust Ísland! - Með hjálp stefnu um skaðaminnkun Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Meðsek um þjóðarmorð vegna aðgerðaleysis? Pétur Heimisson skrifar Sjá meira
Þegar við hugsum um frumkvöðla og fyrirtæki þeirra sjáum við gjarna fyrir okkur ungt fólk með glimrandi viðskiptahugmynd sem það keppist við að vinna brautargengi. Það er þess vegna svolítið ögrandi að kynna rótgróið orku- og veitufyrirtæki sem frumkvöðul og það í heila öld. Aldargömul Elliðaárstöð Í ár fögnum við að 100 ár eru liðin frá því konungur og drottning Íslands, þau Kristján og Alexandrína, ræstu fyrstu aflvélarnar í Elliðaárstöð. Það frumkvæði var mikið framfaraskref fyrir land og þjóð. Tólf árum áður hafði bæjarstjórnin í Reykjavík sýnt þá framsýni að sækja neysluvatn bæjarbúa langt út fyrir bæinn, alla leið upp í Gvendarbrunna. Það vatnsból er enn í notkun, nú 112 árum síðar. Að láta sér detta í hug að hita upp heila borg með jarðhita er þó trúlega það frumkvæði sem mest nýnæmi var að. Fram á allra síðustu ár var hitaveitan á höfuðborgarsvæðinu stærsta jarðhitaveita á jarðarkúlunni og í 90 ára lífi hennar hefur þurft að leysa mörg vandamál af nýjum og áður óþekktum toga. Hugkvæmni á borð við teflon í djúpdælur og samnýtingu háhitasvæði til raforku- og varmavinnslu með afar hagkvæmum hætti eru framlag íslensks hitaveitufólks til grænni framtíðar okkar allra. Þessa dagana vinna sérfræðingar veitnanna meðal annars að því að innleiða nýjustu gervigreindar-, mæli- og stýritækni til að tryggja að við göngum sem allra best um náttúruna og drögum úr sóun sem best við getum. Hraði í hvert hús Við þurfum ekki að horfa langt um öxl til að finna frumkvæði og nýbreytni í veiturekstrinum. Frá aldamótum hafa Íslendingar verið meðal fremstu þjóða í gagnatengingu heimila og fyrirtækja. Ljósleiðari inn á hvert heimili á höfuðborgarsvæðinu var markmið sem við settum okkur upp úr aldamótum og því markmiði er náð. Ljósleiðarinn hefur, með óvæntum hætti, sannað mikilvægi sitt og verið forsenda heimavinnu á Kórónutímum. Ísland í fyrsta sæti Á dögunum lagði MIT háskólinn í Bandaríkjunum mat á tæplega 80 lönd með tilliti til þess hversu græna framtíð þau eigi í vændum. Skemmst er frá því að segja að Ísland trónir á toppnum í The Green Future Index 2021, sem mætti ef til vill kalla grænt framtíðarskor á íslensku. Hvers vegna skyldi það nú vera? Jú, þar skipa orkumálin ríkan sess og sú einstaka staða að níu af hverjum tíu húsum í landinu skuli vera hituð með umhverfisvænum jarðhita en líka vatnsaflið, sem við nýtum ríkulega. Í úttekt MIT er vakin athygli á því að áratugum saman höfum við unnið að orkuskiptum í landinu með þeim árangri að endurnýjanleg orka sér okkur nú fyrir 85% af þörfum samfélagsins og þar erum við í fyrsta sæti. Nú er komið að orkuskiptum í samgöngum og þar erum við leiðandi meðal þjóða, næst á eftir Norðmönnum. Mikla athygli MIT fær vísindaframtak sem byrjaði smátt við Hellisheiðarvirkjun fyrir 15 árum; að fanga koltvíoxíð úr jarðhitagufunni og steinrenna því í hraununum kringum virkjunina. Carbfix Carbfix-verkefnið er að festa sig í sessi sem eitt merkasta frumkvæði Íslendinga í umhverfismálum. Það er nauðsyn að berjast við loftslagsvána frá báðum endum; að draga úr losun með öllum tiltækum ráðum en jafnframt að hreinsa úr andrúmsloftinu það koltvíoxíðs sem mannkynið hefur losað síðustu öldina eða svo. „Ísland er númer eitt í þessari röðun. Íslendingar eru í heimsforystu hvað varðar hreina orku, eru að þróa græna vetnisvinnslu á iðnaðarskala og fóstra nýsköpun í kringum föngun og förgun kolefnis,“ er umsögn MIT um Ísland. Frumkvæði til framtíðar Rétt eins og aðrir frumkvöðlar vinnur starfsfólk Carbfix nú að því baki brotnu koma aðferðinni í notkun utan Orkuveitunnar. Aðferðin hefur þegar sannað mikilvægi sitt rækilega til að draga úr losun háhitavirkjana á koldíoxíði en ekki síður brennisteinsvetni. Í samstarfi við fyrirtækið Climeworks, sem býr yfir tækni til að fanga gróðurhúsaloft beint úr andrúmsloftinu, er nú allstórt iðjuver að rísa við Hellisheiðarvirkjun. Á næstunni getum við vænst frétta af hugmyndum um að flytja til landsins koltvíoxíð, hugsanlega í stórum stíl, til að breyta í grjót djúpt í íslenskum basalthraunum. Ef vel tekst til gæti það orðið vísir að nýrri atvinnugrein á Íslandi. Að þessu er unnið af kappi en líka forsjá og það verður spennandi að sjá hvort frumkvæðið standist samanburð við annað framtak veitu- og orkufólks síðustu öldina. Ársfundur OR Orkuveita Reykjavíkur hefur nú haldið hinn reglubundna opna ársfund fyrirtækisins. Á slíkum fundum er til siðs að líta yfir liðið ár, sérstaklega hið fjárhagslega uppgjör. Það fékk hins vegar lítið rými á fundinum og ástæðan er einfaldlega sú að þaðan er fátt að frétta. Rekstraráætlanir gengu eftir, stöðugleiki er í tekjum og traust tök á útgjöldum. Núna er liðinn sléttur áratugur frá því að Planinu var ýtt úr vör, áætlun til endurreisa fjárhag Orkuveitunnar. Með samstilltu átaki eigenda fyrirtækisins, stjórnar, stjórnenda og starfsfólks alls gekk Planið eftir og Orkuveita Reykjavíkur stendur á traustum fjárhagsfótum. Það er forsenda þess að við getum nú tekið fullan þátt í framtíðinni og sýnt frumkvæði sem skiptir samfélagið máli næstu hundrað árin eins og þau síðustu. Höfundur er forstjóri OR.
Skoðun Tjáningarfrelsi Laufey Brá Jónsdóttir,Sigríður Kristín Helgadóttir,Þorvaldur Víðisson skrifar
Skoðun Örvæntingarfullir bíleigendur í frumskógi bílastæðagjalda Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar
Skoðun Þegar hæstaréttarlögmenn kynda undir mismunun og kerfisbundnu ofbeldi Sigríður Svanborgardóttir skrifar
Skoðun Stjórnun, hönnun og framkvæmd öryggisráðstafana í Reynisfjöru Magnús Rannver Rafnsson skrifar
Skoðun Sorglegur uppgjafar doði varðandi áframhaldandi stríðin í dag Matthildur Björnsdóttir skrifar