Ríkisstjórnin drepur þjóðfélagið í dróma út af 100 heilbrigðum sjúklingum Ole Anton Bieltvedt skrifar 21. ágúst 2020 13:00 Eins og flestir vita, kom 1. bylgjan af COVID-19 upp, hér og í Vestur Evrópu, í vor, og grasseraði hún með miklum þunga í apríl-maí. Veiran var svo mögnuð, í þessari 1. bylgju, að fjölmargir sjúklingar létust, einkum þeir, sem eldri voru. Nokkuð sló svo á veiruna í sumar, m.a. vegna aðgerða stjórnvalda, en líka út af því, að náttúran og öll fyrirbrigði hennar eru síbreytileg, þannig, að, þegar 2. bylgja veirunnar blossar nú aftur upp, gerist það með miklu veikari hætti, en í 1. bylgu; veiran, í öllum sínum afbrigðum, er greinilega orðin miklu veikari; varla svipur hjá sjón. Guði sé lof. Þegar dauðsföll af völdum COVID-19 eru skoðuð, nú í 2. bylgju, og síðasta staða tekin, 16. ágúst, þá lítur dæmið svona út hér og í okkar helztu nágrannalöndum: Ísland: Hér hefur enginn dáið frá 19. apríl, en 17. marz til 19. apríl létust 10. Enginn eftir það. 0 í 2. bylgju. Noregur: 16. ágúst lézt enginn. 0. Svíþjóð: 16. ágúst lézt enginn. 0. Danmörk: 16. ágúst lézt enginn. 0. Þýzkaland: 16. ágúst lézt enginn. 0. Bretland: 16. ágúst lézt 1. Í öllum þessum löndum létust tugir og hundruð manna á dag, meira að segja yfir þúsund í Bretlandi, í 1. bylgunni, í apríl- maí. Hér á Íslandi hafa um 100 manns verið smitaðir síðustu daga og vikur, þannig, að þeir ættu að vera veikir, en þeir eru það ekki. Flestir eru heilbrigðir, þó að þeir ættu að vera sjúkir. Hinir smituðu finna vart eða ekki fyrir sjúkdómseinkennum. Þegar þetta er ritað, er einn á sjúkrahúsi vegna COVID-19, hér á Íslandi, en enginn í gjörgæzlu. Í huga undirritaðs er það með ólíkindum, að þríeykið og ríkisstjórnin skulu bregðast eins við 2. bylgju og þeirri fyrstu. Og, nú, jafnvel taka enn dýpra í árinni á ýmsan hátt. Þetta eru gjörólíkir faraldrar, sem eiga nafnið eitt sameiginlegt, en eru í eðli og styrk nánast eins og svart og hvítt. Því er fyrir undirrituðum glórulaust, að bregaðst eins við þeim báðum, þar sem aðgerðirnar, sem beitt er, eru mjög íþyngjandi fyrir alla og stórskaðlegar fyrir fólkið í landinu; almenning, lífshætti fólks og frelsi svo og atvinnulífið. Svíar mynda með sér háþróað samfélag, og eru vísindi og þekking þar á háu stigi. Þegar 1. bylgja fór af stað, í marz, sagði sóttvarnarlæknir Svía, Anders Tegnell, að það væri ekki til nein raunveruleg vörn við þessari nýju veiru, nema hjarðsmit og hjarðónæmi; náttúrulegt viðnám og mótefni við veirunni. Var hans stefna sú, að aðallega skyldi einangra og verja eldri borgara, sem þyldu veiruna ver og væru í meiri hættu, en, að öðru leyti, skyldi beita hóflegum einangrunar- og varnar aðgerðum, sem leyfðu skipulega útbreiðslu smits, einkum meðal yngra fólks, sem veiran bitnaði síður á, þannig, að unnt yrði, smám saman, að byggja upp hjarðónæmi. Stefan Löfven, forsætisráðherra Svía, sagði, að vernd og viðnám snérist um almenna skynsemi; við treystum hver öðrum til að auka hreinlæti og gæta okkar, eftir föngum, til að forðast of öra útbreiðlsu, sérstaklega til þeirra, sem veikastir eru fyrir veirunni, en, að öðru leyti, viljum við halda í okkar daglega líf, eftir föngum, ekki sízt til að tryggja störf, atvinnulífið, hina efnahagslegu hlið samfélagsins; almenna velferð og framtíðaröryggi. Það virðist ljóst, eftir á að hyggja, að þessi nálgun Svía, gagnvart 1. bylgjunni, hafi ekki að öllu leyti verið rétt, en þar hafa farizt um 5.700 manns af veirunni, eða 57 á hverja 100.000, á sama tíma og þessi tala hér er 3 á 100.000 og t.a.m. í Þýzkalandi 11 á 100.000. Það breytir, hins vegar, ekki því, að það er valkostur, sem skoða verður af fullri alvöru og það í hvelli, hvort aðferð Svía sé ekki eina og rétta aðferðin nú í 2. bylgjunni, þegar styrkur veirunnar hefur veikst með afgerandi hætti, flestir veikjast ekki lengur af henni og enginn er að deyja. Undirritaður er vitaskuld leikmaður, en hann telur, að baráttan við COVID-19 bylgju 2 snúist ekki bara um vísindi, heldur almenna skynsemi of vel grundaða pólitíska stjórnun. Mitt mat er, að ríkisstjórn eigi nú að losa um höft og hömlur vegna 2. bylgju COVID-19, þannig, að strax verði skref tekið til baka í það horf, sem var, svo verði létt á skref fyrir skref í samræmi við þróun bylgju 2, þannig, að hjarðónæmi aukist, smán saman, þar til að bóluefni kemur eða endanleg vernd fæst með hjarðónæmi. Í öllu falli ætti að taka Norðurlönd og Þýzkaland samstundis aftur af skimunarlistanum og bæta svo þeim löndum, þar sem dauðsföll eru komin niður á núll - en það er fyrir mér skýrasta dæmið um styrk og hættuna af veirunni – á frílistann, eftir því, sem mál þróast. Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður og stjórnmálarýnir. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Mest lesið Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason Skoðun Skoðun Skoðun Hvers vegna? Ingólfur Sverrisson skrifar Skoðun Fúsk við mannvirkjagerð þarf ekki að viðgangast Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Reykjalundur á tímamótum Sveinn Guðmundsson skrifar Skoðun Bættar samgöngur og betra samfélag í Hafnarfirði Valdimar Víðisson skrifar Skoðun Áhyggjur af breytingum á eftirliti með mannvirkjagerð og faggilding Ágúst Jónsson skrifar Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Sjá meira
Eins og flestir vita, kom 1. bylgjan af COVID-19 upp, hér og í Vestur Evrópu, í vor, og grasseraði hún með miklum þunga í apríl-maí. Veiran var svo mögnuð, í þessari 1. bylgju, að fjölmargir sjúklingar létust, einkum þeir, sem eldri voru. Nokkuð sló svo á veiruna í sumar, m.a. vegna aðgerða stjórnvalda, en líka út af því, að náttúran og öll fyrirbrigði hennar eru síbreytileg, þannig, að, þegar 2. bylgja veirunnar blossar nú aftur upp, gerist það með miklu veikari hætti, en í 1. bylgu; veiran, í öllum sínum afbrigðum, er greinilega orðin miklu veikari; varla svipur hjá sjón. Guði sé lof. Þegar dauðsföll af völdum COVID-19 eru skoðuð, nú í 2. bylgju, og síðasta staða tekin, 16. ágúst, þá lítur dæmið svona út hér og í okkar helztu nágrannalöndum: Ísland: Hér hefur enginn dáið frá 19. apríl, en 17. marz til 19. apríl létust 10. Enginn eftir það. 0 í 2. bylgju. Noregur: 16. ágúst lézt enginn. 0. Svíþjóð: 16. ágúst lézt enginn. 0. Danmörk: 16. ágúst lézt enginn. 0. Þýzkaland: 16. ágúst lézt enginn. 0. Bretland: 16. ágúst lézt 1. Í öllum þessum löndum létust tugir og hundruð manna á dag, meira að segja yfir þúsund í Bretlandi, í 1. bylgunni, í apríl- maí. Hér á Íslandi hafa um 100 manns verið smitaðir síðustu daga og vikur, þannig, að þeir ættu að vera veikir, en þeir eru það ekki. Flestir eru heilbrigðir, þó að þeir ættu að vera sjúkir. Hinir smituðu finna vart eða ekki fyrir sjúkdómseinkennum. Þegar þetta er ritað, er einn á sjúkrahúsi vegna COVID-19, hér á Íslandi, en enginn í gjörgæzlu. Í huga undirritaðs er það með ólíkindum, að þríeykið og ríkisstjórnin skulu bregðast eins við 2. bylgju og þeirri fyrstu. Og, nú, jafnvel taka enn dýpra í árinni á ýmsan hátt. Þetta eru gjörólíkir faraldrar, sem eiga nafnið eitt sameiginlegt, en eru í eðli og styrk nánast eins og svart og hvítt. Því er fyrir undirrituðum glórulaust, að bregaðst eins við þeim báðum, þar sem aðgerðirnar, sem beitt er, eru mjög íþyngjandi fyrir alla og stórskaðlegar fyrir fólkið í landinu; almenning, lífshætti fólks og frelsi svo og atvinnulífið. Svíar mynda með sér háþróað samfélag, og eru vísindi og þekking þar á háu stigi. Þegar 1. bylgja fór af stað, í marz, sagði sóttvarnarlæknir Svía, Anders Tegnell, að það væri ekki til nein raunveruleg vörn við þessari nýju veiru, nema hjarðsmit og hjarðónæmi; náttúrulegt viðnám og mótefni við veirunni. Var hans stefna sú, að aðallega skyldi einangra og verja eldri borgara, sem þyldu veiruna ver og væru í meiri hættu, en, að öðru leyti, skyldi beita hóflegum einangrunar- og varnar aðgerðum, sem leyfðu skipulega útbreiðslu smits, einkum meðal yngra fólks, sem veiran bitnaði síður á, þannig, að unnt yrði, smám saman, að byggja upp hjarðónæmi. Stefan Löfven, forsætisráðherra Svía, sagði, að vernd og viðnám snérist um almenna skynsemi; við treystum hver öðrum til að auka hreinlæti og gæta okkar, eftir föngum, til að forðast of öra útbreiðlsu, sérstaklega til þeirra, sem veikastir eru fyrir veirunni, en, að öðru leyti, viljum við halda í okkar daglega líf, eftir föngum, ekki sízt til að tryggja störf, atvinnulífið, hina efnahagslegu hlið samfélagsins; almenna velferð og framtíðaröryggi. Það virðist ljóst, eftir á að hyggja, að þessi nálgun Svía, gagnvart 1. bylgjunni, hafi ekki að öllu leyti verið rétt, en þar hafa farizt um 5.700 manns af veirunni, eða 57 á hverja 100.000, á sama tíma og þessi tala hér er 3 á 100.000 og t.a.m. í Þýzkalandi 11 á 100.000. Það breytir, hins vegar, ekki því, að það er valkostur, sem skoða verður af fullri alvöru og það í hvelli, hvort aðferð Svía sé ekki eina og rétta aðferðin nú í 2. bylgjunni, þegar styrkur veirunnar hefur veikst með afgerandi hætti, flestir veikjast ekki lengur af henni og enginn er að deyja. Undirritaður er vitaskuld leikmaður, en hann telur, að baráttan við COVID-19 bylgju 2 snúist ekki bara um vísindi, heldur almenna skynsemi of vel grundaða pólitíska stjórnun. Mitt mat er, að ríkisstjórn eigi nú að losa um höft og hömlur vegna 2. bylgju COVID-19, þannig, að strax verði skref tekið til baka í það horf, sem var, svo verði létt á skref fyrir skref í samræmi við þróun bylgju 2, þannig, að hjarðónæmi aukist, smán saman, þar til að bóluefni kemur eða endanleg vernd fæst með hjarðónæmi. Í öllu falli ætti að taka Norðurlönd og Þýzkaland samstundis aftur af skimunarlistanum og bæta svo þeim löndum, þar sem dauðsföll eru komin niður á núll - en það er fyrir mér skýrasta dæmið um styrk og hættuna af veirunni – á frílistann, eftir því, sem mál þróast. Höfundur er alþjóðlegur kaupsýslumaður og stjórnmálarýnir.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar