Bréfið sem borgarráð skrifaði ekki - en hefði átt að skrifa Ívar Halldórsson skrifar 29. október 2015 14:41 Margir voru undrandi á bréfi borgarráðs til Raphael Schutz, sendiherra Ísraels í Noregi, sem birt var 27. október á visir.is. Rökhugsun er að mínu mati komin á einkennilegt stig þegar þjóð er beðin um að hætta öllu ofbeldi gegn heiftugum og öfgafullum árásarmönnum, sem eru nú með öllum tiltækum ráðum að reyna að útrýma þessari þjóð undir gunnfána heilags stríðs (global jihad). Einnig er óhuggulega sláandi að palestínska stjórnin sé ekki fordæmd, af borgarráði eða öðrum "mannréttindasamtökum" hérlendis, fyrir að hvetja borgara sína til að drepa Gyðinga með hnífum, byssum og eitri. Borgarráð er að mínu mati á hálum ís í afstöðu sinni, því að úr ærandi þögn þess gagnvart ofbeldisöldu Abbas, má greina að því er virðist hljótt samþykki á glæpsamlegu framferði Palestínumanna. Hér er bréfið sem borgarráð lét óskrifað: „Virðulegi forseti Mahmoud Abbas, Þetta er áskorun til þín að stöðva ofbeldið í Ísrael, virða mannréttindi ísraelsku þjóðarinnar, viðurkenna tilvist Ísraelsríkis og hlíta ákvæðum lýðræðisþenkjandi hluta Sameinuðu þjóðanna og öðrum ráðum innan þess, sem styðja sönn mannréttindi. Þá er mikilvægt að undirstrika að palestínska stjórnin er skyldug til að heiðra Genfar sáttmálann sem endurspeglar grunnstoðir alþjóðalaga. Sameinuðu þjóðirnar, sem samanstanda að meirihluta til af forsvarsmönnum þjóða sem ekki búa við lýðræði, hafa gert meiri kröfur til Ísraels en annara þjóða, t.d. Íran, Kína og Sýríu, og sakað hana um þjóðarmorð og tilefnislaust ofbeldi gegn íbúum Gaza og Vesturbakkans, á meðan aðrar þjóðir sem fremja óumdeilda mannréttindaglæpi fá varla, eða bara alls enga áminningu. Þetta er þó gert þrátt fyrir þá staðreynd að Ísraelar eru að nota sinn viðurkennda rétt til að verja sig gegn hryðjuverkastjórn þinni, sem hikar ekki við að fórna íbúum lands þíns með því t.d. að nota þá sem lifandi skildi - og svo notar þú, virðulegi Abbas, fjölmiðla til að koma sök á Ísrael fyrir mannfallið sem þú hefðir hæglega sjálfur getað komið í veg fyrir. Svo þurfum við ekki að fara í grafgötur með að hugtakið "þjóðarmorð" endurspeglar réttilega, samkvæmt stjórnarskrá þinni, opinberan ásetning þinn gagnvart þjóð Gyðinga - en alls ekki ásetning Ísraels gagnvart Palestínu. Ef Ísraelsher hefði hug á að útrýma þjóð þinni, væri hann löngu búinn að því - og tæki það ekki langan tíma eins og þú veist. Ísraelar hafa margsinnis, og aftur nú nýlega, sýnt vilja til að ræða málin og til að reyna að finna sameiginlega lausn á málum ríkjanna tveggja. Þú hefur þó ekki sýnt gagnkvæman vilja - enda hefur þú talað opinberlega gegn tveggja ríkja lausn. Palestínska stjórnin þarf að stöðva allt ofbeldi, þ.m.t. allar hryðjuverkaaðgerðir, sjálfsmorðsárásir, fjölmiðlakúgun, hryðjuverkakennslu í grunnskólum (sem er hreint og klárt brot á vestrænum barnaverndarlögum), mannréttindabrot gegn samkynhneigðum og kynþáttahatur í garð Gyðinga. Ísraelar urðu því miður að reisa umdeildan vegg til að verja íbúa sína gegn árásum hryðjuverkamanna hryðjuverkastjórnar þinnar. Vonandi geta þjóðir ykkar þó byggt upp traust í framtíðinni, að veggurinn megi einhvern daginn niður falla. Við skiljum þó að það getur tekið einhvern tíma. Það skal tekið fram að Ísland viðurkenndi á þingi tilvist Palestínu og sjálfstæði þann 29. nóvember 2011 og er þá gert ráð fyrir að landamærin miðist við vopnahléslínuna eins og hún fyrir sex daga stríðið 1967. En svo lengi sem ógn stafar af stjórn þinni og þú lýsir í hvívetna yfir að þú hyggist tortíma Ísrael er því miður ekki hægt að ætlast til að Ísrael gefi eftir þessi landamæri og stofni þannig saklausum ísraelskum fjölskyldum í bráða lífshættu. Við viljum koma þeirri ósk okkar til skila að þetta langvarandi stríð taki enda og réttur ísraelska fólksins verði virtur. Það yrði sannarlega hið dýrmætasta framlag til heimsins og til heimsfriðar." Undir hefðu upplýstir borgarráðsmenn átt að skrifa. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ívar Halldórsson Mest lesið Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson Skoðun Skoðun Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Margir voru undrandi á bréfi borgarráðs til Raphael Schutz, sendiherra Ísraels í Noregi, sem birt var 27. október á visir.is. Rökhugsun er að mínu mati komin á einkennilegt stig þegar þjóð er beðin um að hætta öllu ofbeldi gegn heiftugum og öfgafullum árásarmönnum, sem eru nú með öllum tiltækum ráðum að reyna að útrýma þessari þjóð undir gunnfána heilags stríðs (global jihad). Einnig er óhuggulega sláandi að palestínska stjórnin sé ekki fordæmd, af borgarráði eða öðrum "mannréttindasamtökum" hérlendis, fyrir að hvetja borgara sína til að drepa Gyðinga með hnífum, byssum og eitri. Borgarráð er að mínu mati á hálum ís í afstöðu sinni, því að úr ærandi þögn þess gagnvart ofbeldisöldu Abbas, má greina að því er virðist hljótt samþykki á glæpsamlegu framferði Palestínumanna. Hér er bréfið sem borgarráð lét óskrifað: „Virðulegi forseti Mahmoud Abbas, Þetta er áskorun til þín að stöðva ofbeldið í Ísrael, virða mannréttindi ísraelsku þjóðarinnar, viðurkenna tilvist Ísraelsríkis og hlíta ákvæðum lýðræðisþenkjandi hluta Sameinuðu þjóðanna og öðrum ráðum innan þess, sem styðja sönn mannréttindi. Þá er mikilvægt að undirstrika að palestínska stjórnin er skyldug til að heiðra Genfar sáttmálann sem endurspeglar grunnstoðir alþjóðalaga. Sameinuðu þjóðirnar, sem samanstanda að meirihluta til af forsvarsmönnum þjóða sem ekki búa við lýðræði, hafa gert meiri kröfur til Ísraels en annara þjóða, t.d. Íran, Kína og Sýríu, og sakað hana um þjóðarmorð og tilefnislaust ofbeldi gegn íbúum Gaza og Vesturbakkans, á meðan aðrar þjóðir sem fremja óumdeilda mannréttindaglæpi fá varla, eða bara alls enga áminningu. Þetta er þó gert þrátt fyrir þá staðreynd að Ísraelar eru að nota sinn viðurkennda rétt til að verja sig gegn hryðjuverkastjórn þinni, sem hikar ekki við að fórna íbúum lands þíns með því t.d. að nota þá sem lifandi skildi - og svo notar þú, virðulegi Abbas, fjölmiðla til að koma sök á Ísrael fyrir mannfallið sem þú hefðir hæglega sjálfur getað komið í veg fyrir. Svo þurfum við ekki að fara í grafgötur með að hugtakið "þjóðarmorð" endurspeglar réttilega, samkvæmt stjórnarskrá þinni, opinberan ásetning þinn gagnvart þjóð Gyðinga - en alls ekki ásetning Ísraels gagnvart Palestínu. Ef Ísraelsher hefði hug á að útrýma þjóð þinni, væri hann löngu búinn að því - og tæki það ekki langan tíma eins og þú veist. Ísraelar hafa margsinnis, og aftur nú nýlega, sýnt vilja til að ræða málin og til að reyna að finna sameiginlega lausn á málum ríkjanna tveggja. Þú hefur þó ekki sýnt gagnkvæman vilja - enda hefur þú talað opinberlega gegn tveggja ríkja lausn. Palestínska stjórnin þarf að stöðva allt ofbeldi, þ.m.t. allar hryðjuverkaaðgerðir, sjálfsmorðsárásir, fjölmiðlakúgun, hryðjuverkakennslu í grunnskólum (sem er hreint og klárt brot á vestrænum barnaverndarlögum), mannréttindabrot gegn samkynhneigðum og kynþáttahatur í garð Gyðinga. Ísraelar urðu því miður að reisa umdeildan vegg til að verja íbúa sína gegn árásum hryðjuverkamanna hryðjuverkastjórnar þinnar. Vonandi geta þjóðir ykkar þó byggt upp traust í framtíðinni, að veggurinn megi einhvern daginn niður falla. Við skiljum þó að það getur tekið einhvern tíma. Það skal tekið fram að Ísland viðurkenndi á þingi tilvist Palestínu og sjálfstæði þann 29. nóvember 2011 og er þá gert ráð fyrir að landamærin miðist við vopnahléslínuna eins og hún fyrir sex daga stríðið 1967. En svo lengi sem ógn stafar af stjórn þinni og þú lýsir í hvívetna yfir að þú hyggist tortíma Ísrael er því miður ekki hægt að ætlast til að Ísrael gefi eftir þessi landamæri og stofni þannig saklausum ísraelskum fjölskyldum í bráða lífshættu. Við viljum koma þeirri ósk okkar til skila að þetta langvarandi stríð taki enda og réttur ísraelska fólksins verði virtur. Það yrði sannarlega hið dýrmætasta framlag til heimsins og til heimsfriðar." Undir hefðu upplýstir borgarráðsmenn átt að skrifa.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar