Angist og krabbamein Auður E. Jóhannsdóttir skrifar 26. febrúar 2025 09:31 English version below Ég hef til langs tíma verið umhugað um þá djúpu angist tilfinningu sem margir upplifa við greiningu á krabbameins. Skiptir þá ekki máli hvort sjúkdómurinn er lágráðu, miðgráðu eða hágráðu, aðeins við að heyra orðið „krabbamein“ upplifa margir sterka angist sem gengur misvel að vinna sig upp úr. Hver og einn upplifir angist á sinn einstaka hátt og hún getur haft djúpstæð áhrif á líf og líðan einstaklinga og fjölskyldu þeirra. Margir ná að milda þessa upplifun af angist með tímanum, með heilbrigðu mataræði, hreyfingu, slökun, svefni og vinna með áföll sem sitja í líkamanum. En því miður getur vanlíðan sumra orðið svo yfirþyrmandi að hún fer að stjórna lífi þeirra. Hvað er angist? Angist (distress) er oft skilgreind sem djúp tilfinningaleg óþægindi, kvíði eða ótti sem getur haft líkamleg og andleg einkenni. Í rannsóknarlegum tilgangi hefur angist oft verið skilgreind sem sálrænt ástand sem kemur fram þegar einstaklingur upplifir ógn, óöryggi eða óvissu sem getur haft áhrif á líðan hans og líkamlega heilsu. Getur langvarandi angist veikt ónæmiskerfið? Til þess að ónæmiskerfið geti sinnt sínu hlutverki sem varnarkerfi líkamans og eytt því sem er ókunnugt og framandi honum, þarf „jarðvegur” líkamans að vera í jafnvægi. Sefkerfið (parasympatiska taugakerfið) er slökunar og heilunarkerfi líkamans, drifkerfið (sympatíska taugakerfið) hjálpar okkur að „bregðast við, gera og græja”. Það þarf að vera jafnvægi milli þessara tveggja kerfa, jafnvægi sem líkaminn er ávallt að leita eftir, það getur verið erfitt á tímum streitu, áreitis og efnaáreitis gegnum húð, öndun, meltingarveg o.fl. Að upplifa langvarandi angist veikir ónæmiskerfið. Einstaklingur sem er fastur í streituviðbragði, með óhóflegri framleiðslu streituhormóna, viðheldur viðvarandi bólgusvörun í líkamanum. Þetta ástand er oft til staðar án þess að einstaklingurinn geri sér grein fyrir því, hann hefur kannski verið í þessu ástandi meira og minna allt sitt líf og þekkir ekki annað. Angist tengd lífslokaferlinu og/eða dauðanum (end-of-life distress) Fjöldi rannsókna sýna fram á að kvíði og angist hjá sjúklingum með ólæknandi sjúkdóma tengd lífslokaferlinu og dauðanum hefur djúpstæð áhrif á líkamlega og sálræna heilsu. Þær sýna einnig að angist getur dregið úr virkni krabbameinslyfja og aukið bólgusvörun og þar af leiðandi haft áhrif á útkomu meðferðar. Framtíðarsýn Heilbrigðisstarfsfólk er í lykilhlutverki sem málsvarar sjúklinga og ber skylda til þess að afla sér þekkingar á nýjum gagnreyndum úrræðum. Við þurfum að opna huga okkar, leita uppi og fræðast um fleiri leiðir í meðferð við angist. Sérstaklega í þeim tilvikum þar sem sjúklingar eru að glíma við ólæknandi sjúkdóma, dauðaangist og langvarandi líkamlegan og andlegan heilsubrest. Það er mikilvægt að vinna með heilbrigðisyfirvöldum, læknum og öðru fagfólki og stuðla að því að veitt verði leyfi til að framkvæma rannsóknir og innleiða meðferðir sem gætu mögulega haft jákvæð áhrif á líf og líðan þeirra sem upplifa mikla angist. Höfundur er hjúkrunar- og áfallameðferðarfræðingur og hefur gengt starfi hjúkrunarfræðings í stuðnings- og ráðgjafarteymi fyrir krabbameinssjúklinga og aðstandenda til margra ára, ásamt spítalavinnu. Á ráðstefnunni “Psychedelics as Medicine Iceland” í Hörpu, Reykjavik 27.- 28. febrúar næstkomandi verður Dr Anthony Bossis með erindi um notkun hugvíkkandi efna við angist sem upp getur komið í lífslokaferlinu (end-of-life care). Hann hefur verið leiðandi í rannsóknum með hugvíkkandi efni í tæplega tuttugu ár með leyfi frá FDA (Food and Drug Administration). Distress and Cancer For a long time, I have been concerned about the profound distress many experience upon receiving a cancer diagnosis. It doesn’t matter whether the disease is in an early, mid, or late stage, just hearing the word “cancer” can trigger intense distress, which can be difficult to overcome. Everyone experiences distress in their unique way, and it can have deep effects on both the individual’s life and the well-being of their family. Many are able to alleviate this feeling over time through a healthy diet, exercise, relaxation, sleep, and by processing trauma that resides in the body. Unfortunately, some individuals experience such overwhelming distress that it begins to control their lives. What is distress? Distress is often defined as deep emotional discomfort, worry, or fear, which can manifest with both physical and psychological symptoms. In research contexts, distress is often defined as a psychological state that arises when an individual feels a sense of threat, insecurity, or uncertainty, which can affect both their well-being and physical health. Can chronic distress weaken the immune system? For the immune system to perform its protective role and eliminate anything unfamiliar or foreign to the body, the body must be in balance. The parasympathetic nervous system is the “rest and digest” the healing system of the body, while the sympathetic nervous system helps us to "be alert, fight and flight”. There needs to be a balance between these two systems, a balance the body constantly seeks, though it can be challenging to maintain during times of stress, stimuli, and chemical influences from the environment through skin, breath, digestion, and more.Experiencing prolonged distress weakens the immune system. An individual who is stuck in a stress response, with excessive production of stress hormones, maintains a persistent inflammatory response in the body. This state can exist without the individual being aware of it, as they may have been in this state, more or less, their entire life and do not know anything else. End-of-Life distress Numerous studies have shown that anxiety and distress in patients with terminal illnesses, related to the end-of-life process and death, have profound effects on both physical and psychological health. These studies also demonstrate that anxiety can reduce the effectiveness of cancer treatments, increase inflammation, and consequently impact treatment outcomes. Vision for the future Healthcare professionals play a key role as advocates for patients and have an obligation to educate themselves on new evidence-based solutions. We need to open our minds, seek out, and learn about alternative approaches to anxiety treatment, especially in cases where patients are dealing with terminal illnesses and chronic physical and mental health decline. It is essential to collaborate with health authorities, doctors, and other professionals to advocate for the approval of research and the implementation of treatments that could positively impact the lives and well-being of those experiencing severe distress. Auður Elísabet Jóhannsdóttir, a nurse and traumatherapist. Counseling and Support Cancer-Center for many years, alongside hospital work. At the conference “Psychedelics as Medicine Iceland,” which will be held at Harpa , Reykjavík - Iceland on February 27th-28th, Dr Anthony Bossis will give a lecture on the use of psychedelics for distress that may arise during the end-of-life process. He has been a leading figure in psychedelic research for nearly twenty years, with research approval from the FDA (Food and Drug Administration). Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Hugvíkkandi efni Mest lesið Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson Skoðun Fúsk eða laumuspil? Eva Hauksdóttir Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Samkeppni um hagsæld Ríkarður Ríkarðsson skrifar Skoðun Inngilding – eða aðskilnaður? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Skoðun Húsnæðispakki fyrir unga fólkið og framtíðina Anna María Jónsdóttir skrifar Skoðun Þegar úrvinnsla eineltismála klúðrast Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Virðum réttindi intersex fólks Daníel E. Arnarsson skrifar Skoðun Ha ég? Já þú! Ekki satt! Hver þá? Arna Sif Ásgeirsdóttir skrifar Skoðun Samfélagslegur spegill lögreglumannsins Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Rétt klukka síðan 1968: Höldum í síðdegisbirtuna Erlendur S. Þorsteinsson skrifar Skoðun Traust, von og tækifæri á Norðausturlandi Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Tími til að endurskoða persónuverndarlög sem kæfa nýsköpun Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar Skoðun Skilin eftir á SAk Gunnhildur H Gunnlaugsdóttir skrifar Sjá meira
English version below Ég hef til langs tíma verið umhugað um þá djúpu angist tilfinningu sem margir upplifa við greiningu á krabbameins. Skiptir þá ekki máli hvort sjúkdómurinn er lágráðu, miðgráðu eða hágráðu, aðeins við að heyra orðið „krabbamein“ upplifa margir sterka angist sem gengur misvel að vinna sig upp úr. Hver og einn upplifir angist á sinn einstaka hátt og hún getur haft djúpstæð áhrif á líf og líðan einstaklinga og fjölskyldu þeirra. Margir ná að milda þessa upplifun af angist með tímanum, með heilbrigðu mataræði, hreyfingu, slökun, svefni og vinna með áföll sem sitja í líkamanum. En því miður getur vanlíðan sumra orðið svo yfirþyrmandi að hún fer að stjórna lífi þeirra. Hvað er angist? Angist (distress) er oft skilgreind sem djúp tilfinningaleg óþægindi, kvíði eða ótti sem getur haft líkamleg og andleg einkenni. Í rannsóknarlegum tilgangi hefur angist oft verið skilgreind sem sálrænt ástand sem kemur fram þegar einstaklingur upplifir ógn, óöryggi eða óvissu sem getur haft áhrif á líðan hans og líkamlega heilsu. Getur langvarandi angist veikt ónæmiskerfið? Til þess að ónæmiskerfið geti sinnt sínu hlutverki sem varnarkerfi líkamans og eytt því sem er ókunnugt og framandi honum, þarf „jarðvegur” líkamans að vera í jafnvægi. Sefkerfið (parasympatiska taugakerfið) er slökunar og heilunarkerfi líkamans, drifkerfið (sympatíska taugakerfið) hjálpar okkur að „bregðast við, gera og græja”. Það þarf að vera jafnvægi milli þessara tveggja kerfa, jafnvægi sem líkaminn er ávallt að leita eftir, það getur verið erfitt á tímum streitu, áreitis og efnaáreitis gegnum húð, öndun, meltingarveg o.fl. Að upplifa langvarandi angist veikir ónæmiskerfið. Einstaklingur sem er fastur í streituviðbragði, með óhóflegri framleiðslu streituhormóna, viðheldur viðvarandi bólgusvörun í líkamanum. Þetta ástand er oft til staðar án þess að einstaklingurinn geri sér grein fyrir því, hann hefur kannski verið í þessu ástandi meira og minna allt sitt líf og þekkir ekki annað. Angist tengd lífslokaferlinu og/eða dauðanum (end-of-life distress) Fjöldi rannsókna sýna fram á að kvíði og angist hjá sjúklingum með ólæknandi sjúkdóma tengd lífslokaferlinu og dauðanum hefur djúpstæð áhrif á líkamlega og sálræna heilsu. Þær sýna einnig að angist getur dregið úr virkni krabbameinslyfja og aukið bólgusvörun og þar af leiðandi haft áhrif á útkomu meðferðar. Framtíðarsýn Heilbrigðisstarfsfólk er í lykilhlutverki sem málsvarar sjúklinga og ber skylda til þess að afla sér þekkingar á nýjum gagnreyndum úrræðum. Við þurfum að opna huga okkar, leita uppi og fræðast um fleiri leiðir í meðferð við angist. Sérstaklega í þeim tilvikum þar sem sjúklingar eru að glíma við ólæknandi sjúkdóma, dauðaangist og langvarandi líkamlegan og andlegan heilsubrest. Það er mikilvægt að vinna með heilbrigðisyfirvöldum, læknum og öðru fagfólki og stuðla að því að veitt verði leyfi til að framkvæma rannsóknir og innleiða meðferðir sem gætu mögulega haft jákvæð áhrif á líf og líðan þeirra sem upplifa mikla angist. Höfundur er hjúkrunar- og áfallameðferðarfræðingur og hefur gengt starfi hjúkrunarfræðings í stuðnings- og ráðgjafarteymi fyrir krabbameinssjúklinga og aðstandenda til margra ára, ásamt spítalavinnu. Á ráðstefnunni “Psychedelics as Medicine Iceland” í Hörpu, Reykjavik 27.- 28. febrúar næstkomandi verður Dr Anthony Bossis með erindi um notkun hugvíkkandi efna við angist sem upp getur komið í lífslokaferlinu (end-of-life care). Hann hefur verið leiðandi í rannsóknum með hugvíkkandi efni í tæplega tuttugu ár með leyfi frá FDA (Food and Drug Administration). Distress and Cancer For a long time, I have been concerned about the profound distress many experience upon receiving a cancer diagnosis. It doesn’t matter whether the disease is in an early, mid, or late stage, just hearing the word “cancer” can trigger intense distress, which can be difficult to overcome. Everyone experiences distress in their unique way, and it can have deep effects on both the individual’s life and the well-being of their family. Many are able to alleviate this feeling over time through a healthy diet, exercise, relaxation, sleep, and by processing trauma that resides in the body. Unfortunately, some individuals experience such overwhelming distress that it begins to control their lives. What is distress? Distress is often defined as deep emotional discomfort, worry, or fear, which can manifest with both physical and psychological symptoms. In research contexts, distress is often defined as a psychological state that arises when an individual feels a sense of threat, insecurity, or uncertainty, which can affect both their well-being and physical health. Can chronic distress weaken the immune system? For the immune system to perform its protective role and eliminate anything unfamiliar or foreign to the body, the body must be in balance. The parasympathetic nervous system is the “rest and digest” the healing system of the body, while the sympathetic nervous system helps us to "be alert, fight and flight”. There needs to be a balance between these two systems, a balance the body constantly seeks, though it can be challenging to maintain during times of stress, stimuli, and chemical influences from the environment through skin, breath, digestion, and more.Experiencing prolonged distress weakens the immune system. An individual who is stuck in a stress response, with excessive production of stress hormones, maintains a persistent inflammatory response in the body. This state can exist without the individual being aware of it, as they may have been in this state, more or less, their entire life and do not know anything else. End-of-Life distress Numerous studies have shown that anxiety and distress in patients with terminal illnesses, related to the end-of-life process and death, have profound effects on both physical and psychological health. These studies also demonstrate that anxiety can reduce the effectiveness of cancer treatments, increase inflammation, and consequently impact treatment outcomes. Vision for the future Healthcare professionals play a key role as advocates for patients and have an obligation to educate themselves on new evidence-based solutions. We need to open our minds, seek out, and learn about alternative approaches to anxiety treatment, especially in cases where patients are dealing with terminal illnesses and chronic physical and mental health decline. It is essential to collaborate with health authorities, doctors, and other professionals to advocate for the approval of research and the implementation of treatments that could positively impact the lives and well-being of those experiencing severe distress. Auður Elísabet Jóhannsdóttir, a nurse and traumatherapist. Counseling and Support Cancer-Center for many years, alongside hospital work. At the conference “Psychedelics as Medicine Iceland,” which will be held at Harpa , Reykjavík - Iceland on February 27th-28th, Dr Anthony Bossis will give a lecture on the use of psychedelics for distress that may arise during the end-of-life process. He has been a leading figure in psychedelic research for nearly twenty years, with research approval from the FDA (Food and Drug Administration).
Skoðun Tími til að endurskoða persónuverndarlög sem kæfa nýsköpun Hulda Birna Kjærnested Baldursdóttir ,Nanna Elísa Jakobsdóttir skrifar