Lygi og lyfjaelítan Gunnar Dan Wiium skrifar 12. nóvember 2021 16:01 Ég man eftir að að sóttvarnarlæknir Íslands sagði í fréttum að andlitsgrímur væru ekki að skila árangri við Covid og því þurftum við ekki að fara þá leið. Ég man að mikið var talað um uppruna veirunar sem einhvert drullumall í kjötmarkaði í Wuhan sem by the way er í sömu götu og risastór veirurannsóknarstofa. Ég man að þeir sem sögðu að líklega væri um manngerða veiru að ræða voru rakkaðir niður sem samsærisbrjálæðingar. Nú talar engin um neitt og Kínverjar verjast ásökunum um mannleg mistök. Ég man að boðun bóluefna, sem eru en á tilraunastigi til ársins 2023, vakti mikla lukku hjá flestum. Ég man að sóttvarnarlæknir Íslands lofaði um 90% vörn gegn smiti af covid. Ég man að sóttvarnarlæknir Íslands og fleyrri ríkja töluðu um að einungis þyrfti einn skammt sem annaðhvort stóð af einni eða tveim sprautum allt eftir hver framleiðandinn var. Ég man að sóttvarnarkæknir Íslands og fleyrri ríkja töluðu um að einungis væri þörf á 60-70% bólusetningarhlutfalli til að ná svokölluðu hjarðofnæmi. Ég man að ég varð glaður að heyra það því ég var ekki tll í að láta sprauta mig né barnið mitt með efni sem en er á tilraunastigi. Sjáið til, ég hef valið. Nú eru þjóðarleiðtogar og borgarstjórar farnir að garga úr pontu í ásökunartón að ris smitana sé að rekja til hinna óbólusettra þrátt fyrir loforðin um 90% vörn við smiti hinna bólusettu sem engan vegin stenst. Óbólusettir fá ekki að vera frjálsir meðal fólks í borgum sem Berlín, þar er allt sem bendir til að áður en langt um líður fá óbólusettir ekki einu sinni að fara í matvöruverslanir né í strætó. Sama er að gerast í Danmörku og víða annarsstaðar. Nú eru margir að smitast ýmist bólusettir eða óbólusettir, eini munurinn virðist vera að þeir bólusettu vita ekki að þeir séu með Covid því bóluefnin minnka eða fjarlægja einkenni veirunar sem þýðir að þeir bólusettu smita í raun án þess að vita af sínum eigin veikindum. Í gær talaði ég við unga konu sem trúir því sem henni er sagt. Hún var búin að fá tvö mismundandi bóluefni og var spennt að vita hvaða bóluefni hún fengi næst því bæði tvö sem hún hafði fengið áður höfðu verið tekin af markaði, traustverðugt finnst ykkur ekki? Það eru engar trúverðugar upplýsingar að finna. Yfirvöld eru vanmáttug og treysta og apa bara eftir út frá upplýsingum sem koma frá stærri sellum að utan. Stóru sellurnar treysta á big pharma sem eru borin upp af hinum fáu. Hvern einasti bóluefna skammtur er seldur án ábyrgðar enda á tilraunarstigi. Ágóði hverrar einustu bólusetningar endar í vösum hinna fárra og við spyrjum engra spurninga því við teljum okkur valdlaus, vitlaus og vanmáttug. Ég spyr dóttir mína oft heimskulegra spurninga og hún svarar oft og iðulega kaldhæðnislega, “uu, já pabbi, I have a brain” Svo spurningarnar eru hvort ég geti, megi, eigi að spyrja spurninga, efast um trúvörðuleika big pharma og big goverments ? Á ég að trúa sóttvarnarlækni eða lögreglustjóra sem segir mér að hlýða? Er ég með heila, innsæi og heilbrigða dómgreind eða fylgi ég fjöldanum bara út af því og ekkert annað? Ég sem fyrrum fíkill mæti oft mótbárum í þessum efnum sem hljóða eitthvað á þessa leið, “þú hefur nú í gegnum tíðina sett í þig allskonar eitur án þess að vita hvað það inniheldur og svo núna ertu orðin einhver siðapostuli” Spurningin sem sjálf segir allt sem segja þarf. Ég er nefnilega hættur að setja í mig allskonar eitur án þess að vita innihaldið. Ég er ekki lengur fangi í vitfirtu ríki veiks hugarfars, mjög einfalt. Áður en ég spyr mig eða aðra afhverju sumir virðast vera á skjön við, ætti ég kannski að spyrja sjálfan mig, á skjön við hvað? Er á “skjön við” að vera á skjön við fjöldan eða er ég á skjön við náttúruna, sannleikan og ljósið, því stefna þessara póla er sjaldnast samsíða heldur í sitthvora áttina. Textinn er skrifaður með fyrirvara um að ég hafi rangt fyrir mér sem og stafsetningar og tölfræðivillur. Ég áskil mér einnig rétt til að standa ekki í rökræðum við neinn sem ekkert veit meira en ég því ég man að þeir sem allir héldu að vissu stöff, obvuisly ekki vissu stöff, sem gerir rökræður stöff ekkert annað en að réttpólitískum og innihaldslausum kappræðum.Engin veit neitt og þess vegna hef ég valið sem meðbræðrum mínum og systrum ber að umbera. Höfundur starfar sem smíðakennari. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gunnar Dan Wiium Mest lesið Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson Skoðun Fúsk eða laumuspil? Eva Hauksdóttir Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir Skoðun Ef eitthvað væri að marka Bjarna Gunnar Smári Egilsson Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Skoðun Skoðun Snjall notandi, snjallari gervigreind Agnar Burgess skrifar Skoðun Ráð gegn óhugsandi áhættu Hafsteinn Hauksson,Reynir Smári Atlason skrifar Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Sjá meira
Ég man eftir að að sóttvarnarlæknir Íslands sagði í fréttum að andlitsgrímur væru ekki að skila árangri við Covid og því þurftum við ekki að fara þá leið. Ég man að mikið var talað um uppruna veirunar sem einhvert drullumall í kjötmarkaði í Wuhan sem by the way er í sömu götu og risastór veirurannsóknarstofa. Ég man að þeir sem sögðu að líklega væri um manngerða veiru að ræða voru rakkaðir niður sem samsærisbrjálæðingar. Nú talar engin um neitt og Kínverjar verjast ásökunum um mannleg mistök. Ég man að boðun bóluefna, sem eru en á tilraunastigi til ársins 2023, vakti mikla lukku hjá flestum. Ég man að sóttvarnarlæknir Íslands lofaði um 90% vörn gegn smiti af covid. Ég man að sóttvarnarlæknir Íslands og fleyrri ríkja töluðu um að einungis þyrfti einn skammt sem annaðhvort stóð af einni eða tveim sprautum allt eftir hver framleiðandinn var. Ég man að sóttvarnarkæknir Íslands og fleyrri ríkja töluðu um að einungis væri þörf á 60-70% bólusetningarhlutfalli til að ná svokölluðu hjarðofnæmi. Ég man að ég varð glaður að heyra það því ég var ekki tll í að láta sprauta mig né barnið mitt með efni sem en er á tilraunastigi. Sjáið til, ég hef valið. Nú eru þjóðarleiðtogar og borgarstjórar farnir að garga úr pontu í ásökunartón að ris smitana sé að rekja til hinna óbólusettra þrátt fyrir loforðin um 90% vörn við smiti hinna bólusettu sem engan vegin stenst. Óbólusettir fá ekki að vera frjálsir meðal fólks í borgum sem Berlín, þar er allt sem bendir til að áður en langt um líður fá óbólusettir ekki einu sinni að fara í matvöruverslanir né í strætó. Sama er að gerast í Danmörku og víða annarsstaðar. Nú eru margir að smitast ýmist bólusettir eða óbólusettir, eini munurinn virðist vera að þeir bólusettu vita ekki að þeir séu með Covid því bóluefnin minnka eða fjarlægja einkenni veirunar sem þýðir að þeir bólusettu smita í raun án þess að vita af sínum eigin veikindum. Í gær talaði ég við unga konu sem trúir því sem henni er sagt. Hún var búin að fá tvö mismundandi bóluefni og var spennt að vita hvaða bóluefni hún fengi næst því bæði tvö sem hún hafði fengið áður höfðu verið tekin af markaði, traustverðugt finnst ykkur ekki? Það eru engar trúverðugar upplýsingar að finna. Yfirvöld eru vanmáttug og treysta og apa bara eftir út frá upplýsingum sem koma frá stærri sellum að utan. Stóru sellurnar treysta á big pharma sem eru borin upp af hinum fáu. Hvern einasti bóluefna skammtur er seldur án ábyrgðar enda á tilraunarstigi. Ágóði hverrar einustu bólusetningar endar í vösum hinna fárra og við spyrjum engra spurninga því við teljum okkur valdlaus, vitlaus og vanmáttug. Ég spyr dóttir mína oft heimskulegra spurninga og hún svarar oft og iðulega kaldhæðnislega, “uu, já pabbi, I have a brain” Svo spurningarnar eru hvort ég geti, megi, eigi að spyrja spurninga, efast um trúvörðuleika big pharma og big goverments ? Á ég að trúa sóttvarnarlækni eða lögreglustjóra sem segir mér að hlýða? Er ég með heila, innsæi og heilbrigða dómgreind eða fylgi ég fjöldanum bara út af því og ekkert annað? Ég sem fyrrum fíkill mæti oft mótbárum í þessum efnum sem hljóða eitthvað á þessa leið, “þú hefur nú í gegnum tíðina sett í þig allskonar eitur án þess að vita hvað það inniheldur og svo núna ertu orðin einhver siðapostuli” Spurningin sem sjálf segir allt sem segja þarf. Ég er nefnilega hættur að setja í mig allskonar eitur án þess að vita innihaldið. Ég er ekki lengur fangi í vitfirtu ríki veiks hugarfars, mjög einfalt. Áður en ég spyr mig eða aðra afhverju sumir virðast vera á skjön við, ætti ég kannski að spyrja sjálfan mig, á skjön við hvað? Er á “skjön við” að vera á skjön við fjöldan eða er ég á skjön við náttúruna, sannleikan og ljósið, því stefna þessara póla er sjaldnast samsíða heldur í sitthvora áttina. Textinn er skrifaður með fyrirvara um að ég hafi rangt fyrir mér sem og stafsetningar og tölfræðivillur. Ég áskil mér einnig rétt til að standa ekki í rökræðum við neinn sem ekkert veit meira en ég því ég man að þeir sem allir héldu að vissu stöff, obvuisly ekki vissu stöff, sem gerir rökræður stöff ekkert annað en að réttpólitískum og innihaldslausum kappræðum.Engin veit neitt og þess vegna hef ég valið sem meðbræðrum mínum og systrum ber að umbera. Höfundur starfar sem smíðakennari.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar