Ragnar Þór hefur komið verkalýshreyfingunni upp á yfirborðið aftur Arnþór Sigurðsson skrifar 9. mars 2021 09:30 Verkalýðshreyfingin á Íslandi er rúmlega 100 ára gömul og hefur allt frá fyrsta degi verið mikilvæg fyrir launafólk í landinu. Öll þau réttindi sem almennir launamenn hafa og þykja sjálfsögð komu ekki til af sjálfusér heldur með mikilli baráttu og stundum miklum átökum. Fórnin sem launamenn verða fyrir á hverjum tíma er alltaf dýr og stundum spyrja menn hvort að verkföll eða vinnutap borgi sig og svarið er yfirleitt nei. En þrátt fyrir fórnina þá eru sótt réttindi og barist fyrir réttlæti og til lengri tíma skipta þau máli. En fyrir um 20-25 árum urðu breytingar á verkalýðshreyfingunni og hún var orðin máttlaus og hlédræg og sótti lítið fram. Sér í lagi þeir sem voru með laun undir meðallaunum fóru að dragast meir og meir aftur úr og voru í raun skilin eftir. Baráttuandi verkalýðshreyfingarinnar fór dvínandi og undir það síðasta var hún orðin lágt skrifuð samkvæmt könnunum meðal almennings. Þá má segja að það hafi komið ferskur blær inn í verkalýðshreyfinguna, Ragnar Þór Ingólfsson settist í formannsstól VR og það gerðist eitthvað sem erfitt er að útskýra í fáum orðum. VR fór að verða aftur það afl sem það á að vera sem stærsta verkalýðsfélag landsins. Síðar komu Sólveig Anna Jónsdóttir inn sem formaður Eflingar og Drífa Snædal varð Forseti ASÍ. Það má segja að verkalýðshreyfingin hafi fengið andlitslyftingu og allt í einu varð þessi fjöldahreyfing launamanna komin með þá virðingu og slagkraft sem henni ber í íslensku samfélagi. Ragnar Þór hefur ekki setið auðum höndum frá því að hann tók að sér formennsku í VR. Hans verk hafa jafnvel sett samfélagið á annan endann þegar mest hefur gengið á og ávalt er Ragnar í baráttu fyrir launamenn í landinu, unga sem aldna. Það er margt hægt að nefna og er listinn langur en til þess að nefna eitthvað þá hefur Ragnar Þór beitt sér fyrir því að VR standi þétt við bakið á Neytendasamtökunum í baráttunni gegn glæpum smálanafyrirtækja. VR lagði félagi eldri borgara lið þar sem Grái herinn svokallaði er að reka mál gegn ríkinu vegna tekjutenginga á almannatryggingakerfinu, Ragnar Þór beitti sér fyrir því að VR yrði bakhjarl í þessu máli. Þá fór Ragnar Þór einn gegn ótrúlega ósvífnum vinnubrögðum leigufélaga íbúða þar sem réttur leigenda var að engu hafður og hafði hann góðan árangur í því máli með stjórn VR þétt að baki sér. Nýverið hefur VR riðið á vaðið í húsnæðismálum og mun hefja byggingu á 33-36 íbúða blokk fyrir almennan leigumarkað í anda gömlu verkamannabústaðanna og er það vonandi að önnur verkalýðsfélög komi í kjölfarið og í sameiningu hefji stórátak á íbúðamarkaði enda mikið þörf þar sem íslenskur leigumarkaður er vægast sagt hörmulegur fyrir leigjendur. Svona má lengi telja og verður þó síðast en ekki síst að nefna að síðustu kjarasamningar eru þeir merkilegustu í áratugi. Ekki bara það að lægstu laun voru hækkuð svo um munar, heldur eru skattar lægri á lægstu laun, vinnuvikan hefur verið stytt, ný lán eru að koma til sögunnar fyrir þá sem ekki ráða við að eignast húsnæði. Svo er Ragnar þór bara góður félagi, mannlegur og laus við allt yfirlæti. Innra starf VR blómstrar enda góður andi innan stjórnar og að sjálsögðu er framúrskarandi hæft fólk sem starfar á skrifstofu VR. Kynni mín af Ragnari eru í gegnum stjórn VR síðustu þrjú árin. Það er áríðandi að VR félagar taki þátt í komandi kosningum og styði Ragnar Þór. Þá er von áfram að Verkalýðshreyfingin á Íslandi haldi sínum hlut eins og henni ber. Styðum Ragnar Þór til formanns VR. Höfundur er stjórnarmaður í stjórn VR. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Formannskjör í VR Mest lesið Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson Skoðun Skoðun Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar Skoðun Fimm ára afmæli Batahúss Agnar Bragason skrifar Skoðun Takk! Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Íslandsklukkan: Markleysa frá upphafi Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Um stöðu íslenskukennslu á Íslandi Kjartan Jónsson skrifar Skoðun Gasa: Löng og torfarin leið til endurreisnar Philippe Lazzarini skrifar Skoðun Pops áttu p? Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Ríkisstjórnin hækkar leigu stúdenta Arent Orri J. Claessen,Viktor Pétur Finnsson skrifar Skoðun Annar í feðradegi…og ég leyfi mér að dreyma Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Orkuskiptin heima og að heiman Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Fyrir hvað stöndum við? Brynja Hallgrímsdóttir skrifar Skoðun COP30, Ísland, lífsskilyrði og loftslagsvá Kamma Thordarson skrifar Skoðun Dýrkeypt vinavæðing á vakt lögreglustjórans Ólafur Hauksson skrifar Skoðun Svöng Eflingarbörn Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Úr myrkri í von – Saga Grindvíkinga Bryndís Gunnlaugsdóttir skrifar Skoðun Þak yfir höfuðið er mannréttindi ekki forréttindi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Glæpur eða gjörningur? Sigfús Aðalsteinsson,Baldur Borgþórsson skrifar Skoðun Við erum að vinna fyrir þig Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Börn í biðröð hjá Sýslumanni Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sofandaháttur Íslands í nýrri iðnbyltingu Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Byggjum fyrir síðustu kaupendur Friðjón R. Friðjónsson skrifar Skoðun Það sem við segjum er það sem við erum Guðný Björk Pálmadóttir skrifar Skoðun Óásættanleg bið, fordómar og aðrar hindranir í kerfinu Helga F. Edwardsdóttir skrifar Skoðun Má bjóða þér einelti? Linda Hrönn Bakkmann Þórisdóttir skrifar Skoðun Fyrir hverja eru ákvarðanir teknar? Helga Þórisdóttir skrifar Skoðun Þá var „útlendingur“ ekki sá sem kom frá framandi heimsálfum Martha Árnadóttir skrifar Skoðun Kann barnið þitt að hjóla? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ég Íslendingur? En þú? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Samkeppni um hagsæld Ríkarður Ríkarðsson skrifar Skoðun Inngilding – eða aðskilnaður? Jasmina Vajzović Crnac skrifar Sjá meira
Verkalýðshreyfingin á Íslandi er rúmlega 100 ára gömul og hefur allt frá fyrsta degi verið mikilvæg fyrir launafólk í landinu. Öll þau réttindi sem almennir launamenn hafa og þykja sjálfsögð komu ekki til af sjálfusér heldur með mikilli baráttu og stundum miklum átökum. Fórnin sem launamenn verða fyrir á hverjum tíma er alltaf dýr og stundum spyrja menn hvort að verkföll eða vinnutap borgi sig og svarið er yfirleitt nei. En þrátt fyrir fórnina þá eru sótt réttindi og barist fyrir réttlæti og til lengri tíma skipta þau máli. En fyrir um 20-25 árum urðu breytingar á verkalýðshreyfingunni og hún var orðin máttlaus og hlédræg og sótti lítið fram. Sér í lagi þeir sem voru með laun undir meðallaunum fóru að dragast meir og meir aftur úr og voru í raun skilin eftir. Baráttuandi verkalýðshreyfingarinnar fór dvínandi og undir það síðasta var hún orðin lágt skrifuð samkvæmt könnunum meðal almennings. Þá má segja að það hafi komið ferskur blær inn í verkalýðshreyfinguna, Ragnar Þór Ingólfsson settist í formannsstól VR og það gerðist eitthvað sem erfitt er að útskýra í fáum orðum. VR fór að verða aftur það afl sem það á að vera sem stærsta verkalýðsfélag landsins. Síðar komu Sólveig Anna Jónsdóttir inn sem formaður Eflingar og Drífa Snædal varð Forseti ASÍ. Það má segja að verkalýðshreyfingin hafi fengið andlitslyftingu og allt í einu varð þessi fjöldahreyfing launamanna komin með þá virðingu og slagkraft sem henni ber í íslensku samfélagi. Ragnar Þór hefur ekki setið auðum höndum frá því að hann tók að sér formennsku í VR. Hans verk hafa jafnvel sett samfélagið á annan endann þegar mest hefur gengið á og ávalt er Ragnar í baráttu fyrir launamenn í landinu, unga sem aldna. Það er margt hægt að nefna og er listinn langur en til þess að nefna eitthvað þá hefur Ragnar Þór beitt sér fyrir því að VR standi þétt við bakið á Neytendasamtökunum í baráttunni gegn glæpum smálanafyrirtækja. VR lagði félagi eldri borgara lið þar sem Grái herinn svokallaði er að reka mál gegn ríkinu vegna tekjutenginga á almannatryggingakerfinu, Ragnar Þór beitti sér fyrir því að VR yrði bakhjarl í þessu máli. Þá fór Ragnar Þór einn gegn ótrúlega ósvífnum vinnubrögðum leigufélaga íbúða þar sem réttur leigenda var að engu hafður og hafði hann góðan árangur í því máli með stjórn VR þétt að baki sér. Nýverið hefur VR riðið á vaðið í húsnæðismálum og mun hefja byggingu á 33-36 íbúða blokk fyrir almennan leigumarkað í anda gömlu verkamannabústaðanna og er það vonandi að önnur verkalýðsfélög komi í kjölfarið og í sameiningu hefji stórátak á íbúðamarkaði enda mikið þörf þar sem íslenskur leigumarkaður er vægast sagt hörmulegur fyrir leigjendur. Svona má lengi telja og verður þó síðast en ekki síst að nefna að síðustu kjarasamningar eru þeir merkilegustu í áratugi. Ekki bara það að lægstu laun voru hækkuð svo um munar, heldur eru skattar lægri á lægstu laun, vinnuvikan hefur verið stytt, ný lán eru að koma til sögunnar fyrir þá sem ekki ráða við að eignast húsnæði. Svo er Ragnar þór bara góður félagi, mannlegur og laus við allt yfirlæti. Innra starf VR blómstrar enda góður andi innan stjórnar og að sjálsögðu er framúrskarandi hæft fólk sem starfar á skrifstofu VR. Kynni mín af Ragnari eru í gegnum stjórn VR síðustu þrjú árin. Það er áríðandi að VR félagar taki þátt í komandi kosningum og styði Ragnar Þór. Þá er von áfram að Verkalýðshreyfingin á Íslandi haldi sínum hlut eins og henni ber. Styðum Ragnar Þór til formanns VR. Höfundur er stjórnarmaður í stjórn VR.
Skoðun Forysta í sjálfbærni á bakslagstímum: Sterk gildi eru enn mikilvægari en áður Dr. Andreas Rasche skrifar