Ekkert dregið undan í myndinni Óli Prik

Heimildarmyndin Óli Prik, um handboltamanninn og þjóðhetjuna Ólaf Stefánsson, verður frumsýnd 6. febrúar. Leikstjóri hennar er Árni Sveinsson og framleiðandi er Grímar Jónsson og fylgdi Árni Óla eftir í um eitt og hálft ár við gerð myndarinnar.

„Það er kannski orðum aukið að ég hafi elt hann,“ segir Árni sem hitti Óla fyrst í Katar fyrir einu og hálfu ári, þegar hann var að fara að spila sinn síðasta leik sem atvinnumaður. „Myndin fjallar um ferlið þegar hann hættir í atvinnumennsku eftir 17 ár, flytur til Íslands og fer að þjálfa uppeldisfélagið sitt,“ segir Árni.

Myndin er ferðalag þar sem áhorfendur fá að kynnast Óla náið. Hún er einlæg, persónuleg og ekkert dregið undan. „Þegar maður gerir svona myndir þá er maður að stíga inn í einhvern heim, í þetta sinn íþróttaheiminn. Það kom mér helst á óvart hvað það eru miklu meiri pælingar á bak við þetta sport en ég hélt og hvað það skipti Óla miklu máli. Það var svolítið hans, með alla þessa reynslu, að dýpka leikskilning og reyna að stækka þann þátt,“ segir Árni.

En hvaðan kemur þetta nafn, Óli Prik? „Í einni senu í myndinni er Óli að ræða ímynd sína sem „Óli Stef“ sem er lituð af fortíðinni og frelsið í að finna sitt annað sjálf sem hann kallar Óla Prik, segir Árni.

Hann segir umfjöllunarefni sem þetta, fólk á tímamótum, klassískt en þegar stærsta íþróttastjarna Íslands stendur á slíkum tímamótum getur ýmislegt óvænt gerst. „Þú ert kannski með einhverja rósrauða drauma, sem fara svo á einhvern allt annan hátt en þú hélst í fyrstu,“ segir hann.