Sjálfbærar nornaveiðar Bergsteinn Sigurðsson skrifar 1. september 2009 09:24 Upp er risinn áhrifamikill hópur í samfélaginu sem trúir einlæglega á tilvist norna og vill leggja blátt bann við veiðum á þeim. Upp er risinn áhrifamikill hópur í samfélaginu sem trúir einlæglega á tilvist norna og vill leggja blátt bann við veiðum á þeim. Þótt nornaverndunarsinnar hafi ýmislegt til síns máls aðhyllast aðrir ábyrga nýtingu í nornaveiðum og vilja koma á þær skikk. Fyrsta skrefið í þá átt er að setja regluramma um veiðarnar. (Þar sem eignaspjöll koma oft við sögu í nornaveiðum og tilvist norna er andlegt málefni er hyggilegast að umsjón og eftirlit veiðanna sé á ábyrgð dóms- og kirkjumálaráðuneytisins. Skilgreining. Með norn er átt við hvern þann sem með orðum og/eða æði ber beina sök á óhóflegri efnahagsþenslu á Íslandi á liðnum áratug, sem endaði með bankahruni og kreppu. Stofnstærð. Af skrifum að dæma bera um þrjátíu til fjörutíu manns beina ábyrgð á efnahagslegum ógöngum okkar. Það gefur því auga leið að nornir eru takmörkuð auðlind og því þarf að stíga varlega til jarðar við veiðar á þeim. Höfuðsök norna á 21. öld er reyndar rányrkja og kannski eru það makleg málagjöld að þær verði einmitt henni að bráð. Líklegt er þó að ákveðið forvarnargildi sé í varðveislu norna og því rétt að ganga ekki of nærri stofninum. Veiðarfæri. Margt hefur breyst frá því nornir voru veiddar á nýöld og hefur tækninni fleygt fram. Í stað heykvísla, kyndla og ketiltaka höfum við blogg, blaðagreinar og innhringingar í Útvarp Sögu. Fyrir allra versta fordæðuskap enduðu nornir áður fyrr á bálkesti. Nú er eldrauðri málningu slett á eignir þeirra. Þetta er þó umdeild veiðiaðferð, þar sem mörgum þykir hún hafa neikvæð áhrif á vistkerfi norna. Markmið. Segja má að tvö sjónarmið togist á í umræðunni um stjórnun nornaveiða. Annars vegar eru þjóðhagsleg markmið; að tilgangur nornaveiða sé fyrst og fremst að sjá til þess að hinir ábyrgu endurgreiði eftir fremsta megni þær búsifjar sem þeir hafi valdið og taki út refsingu ef svo ber undir. Þar kemur net réttarkerfisins eflaust að bestum notum, þótt deila megi um möskvastærð. Hins vegar eru félagsleg markmið, þar sem tilgangur veiðanna er fyrst og fremst sá að veita almenningi útrás fyrir gremju sína.Hér skal því haldið fram að beint orsakasamhengi sé á milli þessara tveggja markmiða. Ef þeim fyrri er fylgt eftir af samviskusemi uppfyllast þau síðari af sjálfu sér. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Bergsteinn Sigurðsson Mest lesið Eingreiðsla til öryrkja í desember bundin við lögheimili á Íslandi Jón Frímann Jónsson Skoðun Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun Þröng Sýn Hallmundur Albertsson Skoðun Útvarp sumra landsmanna Ingvar S. Birgisson Skoðun Siðlaus markaðsvæðing í heilbrigðisþjónustu Davíð Aron Routley Skoðun Er Hvammsvirkjun virkilega þess virði? Ólafur Margeirsson Skoðun Háskóli sem griðastaður Bryndís Björnsdóttir Skoðun Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun Hvað er mikilvægara en frelsið til að velja eigin lífslok? Ingrid Kuhlman Skoðun Leikskólar sem virka: Garðabær í fremstu röð Almar Guðmundsson,Margrét Bjarnadóttir Skoðun
Upp er risinn áhrifamikill hópur í samfélaginu sem trúir einlæglega á tilvist norna og vill leggja blátt bann við veiðum á þeim. Upp er risinn áhrifamikill hópur í samfélaginu sem trúir einlæglega á tilvist norna og vill leggja blátt bann við veiðum á þeim. Þótt nornaverndunarsinnar hafi ýmislegt til síns máls aðhyllast aðrir ábyrga nýtingu í nornaveiðum og vilja koma á þær skikk. Fyrsta skrefið í þá átt er að setja regluramma um veiðarnar. (Þar sem eignaspjöll koma oft við sögu í nornaveiðum og tilvist norna er andlegt málefni er hyggilegast að umsjón og eftirlit veiðanna sé á ábyrgð dóms- og kirkjumálaráðuneytisins. Skilgreining. Með norn er átt við hvern þann sem með orðum og/eða æði ber beina sök á óhóflegri efnahagsþenslu á Íslandi á liðnum áratug, sem endaði með bankahruni og kreppu. Stofnstærð. Af skrifum að dæma bera um þrjátíu til fjörutíu manns beina ábyrgð á efnahagslegum ógöngum okkar. Það gefur því auga leið að nornir eru takmörkuð auðlind og því þarf að stíga varlega til jarðar við veiðar á þeim. Höfuðsök norna á 21. öld er reyndar rányrkja og kannski eru það makleg málagjöld að þær verði einmitt henni að bráð. Líklegt er þó að ákveðið forvarnargildi sé í varðveislu norna og því rétt að ganga ekki of nærri stofninum. Veiðarfæri. Margt hefur breyst frá því nornir voru veiddar á nýöld og hefur tækninni fleygt fram. Í stað heykvísla, kyndla og ketiltaka höfum við blogg, blaðagreinar og innhringingar í Útvarp Sögu. Fyrir allra versta fordæðuskap enduðu nornir áður fyrr á bálkesti. Nú er eldrauðri málningu slett á eignir þeirra. Þetta er þó umdeild veiðiaðferð, þar sem mörgum þykir hún hafa neikvæð áhrif á vistkerfi norna. Markmið. Segja má að tvö sjónarmið togist á í umræðunni um stjórnun nornaveiða. Annars vegar eru þjóðhagsleg markmið; að tilgangur nornaveiða sé fyrst og fremst að sjá til þess að hinir ábyrgu endurgreiði eftir fremsta megni þær búsifjar sem þeir hafi valdið og taki út refsingu ef svo ber undir. Þar kemur net réttarkerfisins eflaust að bestum notum, þótt deila megi um möskvastærð. Hins vegar eru félagsleg markmið, þar sem tilgangur veiðanna er fyrst og fremst sá að veita almenningi útrás fyrir gremju sína.Hér skal því haldið fram að beint orsakasamhengi sé á milli þessara tveggja markmiða. Ef þeim fyrri er fylgt eftir af samviskusemi uppfyllast þau síðari af sjálfu sér.
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun
Olnbogabörn ríkisins góðan dag Vigdís Gunnarsdóttir,Stefanía Hulda Marteinsdóttir,Þuríður Sverrisdóttir,Júnía Kristín Sigurðardóttir Skoðun
Rangar fullyrðingar um erlenda háskólanema við íslenska háskóla Ólafur Páll Jónsson,Brynja Elísabeth Halldórsdóttir,Jón Ingvar Kjaran,Susan Elizabeth Gollifer Skoðun