Kaldhömruð frásögn úr dópheimum Egill Helgason skrifar 28. október 2004 00:01 Njörður P. Njarðvík og Freyr Njarðarson: Eftirmál. JPV-útgáfa 2004 Það eru búnar að koma út margar bækur og mörg viðtöl um helvíti dópsins síðan Njörður og Freyr skrifuðu bókina um "Freddý" fyrir tuttugu árum. Það er næstum að maður segi að þetta sæti ekki tíðindum lengur, sé orðið hversdagslegt. En það er ekki alveg svo - þetta er þörf og læsileg bók. Sagan er auðvitað eins og þúsund aðrar dópsögur. Óhamingjan sem dópið skapar er alltaf keimlík - spírall sem fer misjafnlega hratt niður. En kosturinn við bókina er stíllinn, kaldur og án hluttekningar, næstum tilfinningalaus. Bak við leynist sorg, kannski ákveðin uppgjöf, en hún er varla sýnileg fyrr en í eftirmála bókarinnar. Í þáttum eins og mínum er stundum fimbulfambað um "lausnir" á eiturlyfjavandanum eins og til dæmis að lögleiða fíkniefni. Sú umræða á svosem alveg rétt á sér. En hún virkar hálf billeg andspænis nöturlegum veruleikanum í svona frásögn. Brotasilfur Menning Silfur Egils Mest lesið Ósýnileg veikindi hafi ekki minna vægi Lífið Rúrik mætti með kærustuna í brúðkaupið Lífið Purrkur Pillnikk spilar á Innipúkanum Lífið „Ætlaði að halda þessu leyndu“ Lífið „Las þetta allt í drasl í gamla daga“ Lífið Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Gagnrýni Þessi vilja verða safnstjóri Listasafns Reykjavíkur Lífið Ástin kviknaði á Humarhátíð Lífið Rúrik nældi sér í suðræna Sóleyju Lífið Þorgerður brák grafin úr gleymsku Lífið Fleiri fréttir Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira
Njörður P. Njarðvík og Freyr Njarðarson: Eftirmál. JPV-útgáfa 2004 Það eru búnar að koma út margar bækur og mörg viðtöl um helvíti dópsins síðan Njörður og Freyr skrifuðu bókina um "Freddý" fyrir tuttugu árum. Það er næstum að maður segi að þetta sæti ekki tíðindum lengur, sé orðið hversdagslegt. En það er ekki alveg svo - þetta er þörf og læsileg bók. Sagan er auðvitað eins og þúsund aðrar dópsögur. Óhamingjan sem dópið skapar er alltaf keimlík - spírall sem fer misjafnlega hratt niður. En kosturinn við bókina er stíllinn, kaldur og án hluttekningar, næstum tilfinningalaus. Bak við leynist sorg, kannski ákveðin uppgjöf, en hún er varla sýnileg fyrr en í eftirmála bókarinnar. Í þáttum eins og mínum er stundum fimbulfambað um "lausnir" á eiturlyfjavandanum eins og til dæmis að lögleiða fíkniefni. Sú umræða á svosem alveg rétt á sér. En hún virkar hálf billeg andspænis nöturlegum veruleikanum í svona frásögn.
Brotasilfur Menning Silfur Egils Mest lesið Ósýnileg veikindi hafi ekki minna vægi Lífið Rúrik mætti með kærustuna í brúðkaupið Lífið Purrkur Pillnikk spilar á Innipúkanum Lífið „Ætlaði að halda þessu leyndu“ Lífið „Las þetta allt í drasl í gamla daga“ Lífið Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Gagnrýni Þessi vilja verða safnstjóri Listasafns Reykjavíkur Lífið Ástin kviknaði á Humarhátíð Lífið Rúrik nældi sér í suðræna Sóleyju Lífið Þorgerður brák grafin úr gleymsku Lífið Fleiri fréttir Neistalaus trekantur leiðinlega fólksins Er Stalín listgagnrýnandi í Hörpu núna? Wardruna í vanda – þegar dulúðin náði ekki flugi Tom Cruise hrasar á síðasta snúning Messan sem var ekki tímamótaverk – en mig langaði samt til að gráta KK og Sinfó: Clint Eastwood mætti í Eldborg Carmina Burana sem maður vill helst gleyma – hvað fór úrskeiðis í Hörpu? Klækir, prettir og kardínálaklíkur í páfakjöri Sjá meira